Një dekadë më parë, Ministri i Mbrojtjes i atëhershëm izraelit Ehud Barak, vizitonte rregullisht Uashingtonin ku zhvillonte takime me zyrtarë të lartë të administratës Obama. Vëmendja kryesore ishte tek programi bërthamor i Iranit. Irani zotëron tani një sasi të madhe uraniumi të pasuruar në nivelin 60 për qind afër shkallës së prodhimit të armëve dhe vazhdon që të instalojë dhe vendosë në punë centrifuga të avancuara, që mund ta pasurojnë atë shumë më shpejt sesa centrifugat e gjeneratës së parë IR-1. Baza e programit bërthamor iranian ka përparuar shumë shpejt dhe përtej nivelit ku do të kishte qenë, nëse Teherani do të respektonte ende kufijtë e marrëveshjes bërthamore të Iranit, e njohur edhe si Plani i Përbashkët Gjithëpërfshirës i Veprimit. Nga ky këndvështrim, vendimi i ish-presidentit të SHBA Donald Trump për t’u tërhequr nga ky plan, krijoi justifikimin që Irani të ecë përpara më këtë program. Ndërkohë fushata e “presionit maksimal” gjatë presidencës Trump dështoi. Qasja e dështuar e ish-presidentit ndaj programit bërthamor të Iranit, i la presidentin aktual Joe Biden një trashëgimi shumë të vështirë. Por as politika e Biden nuk ka pasur sukses deri më sot. Gjatë 18 muajve të fundit, programi bërthamor iranian është përshpejtuar dhe ka përfshirë sasi të mëdha të materialit të pasuruar të grumbulluar.