“U përpoqa t`i qetësoj, tentova t`i bëj që të happen me mua, që të flasin. Ishte shumë e vështirë”; Bruno Razafitrimo humbi të shoqen në sulmin terrorist të Nice-s korrikun e vitit 2016, por nuk pati kohë as ta vajtonte sic duhet sepse iu desh të kujdesej edhe për fëmijët e tij, të cilët mbetën të traumatizuar nga ngjarja që i kushtoi jetën të ëmës. Kur shkova t`i marr, gati nuk i njoha. Nuk i njoha dot fëmijët e mi, aq shumë ishin zbehur. Fytyra u ishin tjetërsuar. E përjetuan shumë keq. Djali, Andreë erdhi më përqafoi e tha: Babi, më fal, nuk e mora dot telefonin e mamit!