Ndërsa e gjithë bota ka zier nga pandemia dhe nga lajmet kontradiktore përgjatë gjithë këtyre muajve këtu në Ksamil në oazin e kompozitorit Limoz Dizdari dhe të shoqes Adrianës gjërat kanë pasur një ritëm tjetër. “Kjo hapësira e madhe krijon atë ajrin, bukurinë, lulet dhe me to unë jam marrë me preokupim dhe i jam kushtuar më shumë në këtë kohë. Duke mos pasur edhe nxënësit për mësim koha ka qenë me tepri por e kam shfrytëzuar edhe për kënaqësinë time për të studiuar , i jam kthyer shumë veprave që kam luajtur në rininë time, sikur kam bërë një lloj përtëritje në këtë aspekt”, shprehet Adriana Dizdari. Adriana tregon se i është dashur të shkruajë vëllimin e dytë me përralla për fëmijët sepse banesa e tyre është një kënd i përshtatshëm për të shkruar duke i bërë një dhuratë fëmijëve gjatë kësaj periudhe izolimi.