Ndërsa komunitetet e shkatërruara nga përmbytjet katastrofike në disa pjesë të evropës perëndimore kanë filluar të mbledhin copat, shumëkush po bën habi: Si ka mundësi që ndodhi kjo, si ka mundësi që ndodhi kaq shpejt. Vec të tjerash, evropa ka një sistem paralajmërimi elitë që lëshon paralajmërime të rregullta edhe ditë para përmbytjeve. Por, mbi 200 persona kanë humbur jetën në gjermani dhe Belgjikë, në përmbytjet që erdhën shpejt dhe me fuqi. Shërbimi i menaxhimit të emergjencave, Copernicus, tha se ai kishte lëshuar më shumë se 25 paralajmërime për rajone specifike përgjatë lumenjve Rin dhe Mas, në ditët para përmbytjeve, para shirave të rrëmbyeshëm. Por, pak nga këto paralajmërime duket se i janë përcjellë banorëve në kohë dhe qartë. E kjo ka bërë që ata të gjendeshin të papërgatitur. Pikëpyetje të reja po ngrihen nëse zinxhiri i komunikimit nga niveli qendror evropian tek rajonet funksionon apo jo. Ndërkohë në Holandë, që ndodhet në kufi me zonat e shkatërruara nga përmbytjet të gjermanisë dhe belgjikës, panorama është ndryshe. Holanda po ashtu ka regjistruar reshje rekord shiu, dhe nuk ka dalë pa lagur. Por, qytetet e saj nuk u zhytën tërësisht nën ujë dhe asnjë person nuk ka humbur jetën. Zyrtarët ishin më të përgatitur dhe mundën të komunikonin me njerëzit më shpejt. Holanda ka në fakt një histori të gjatë të menaxhimit të ujërave dhe suksesi i saj përballë kësaj katastrofe mund ti ofrojë botës një model se si duhen menaxhuar përmbytjet, vecanërisht kur ndryshimet e klimës pritet ti bëjnë eventet ekstreme gjithnjë e më të shpeshta.