Për shkak të krizës ekonomike Turqia është duke ngrirë nga të ftohtët. Kostot e lëndëve të para dhe të energjisë janë rritur në maksimum dhe shumë turq i ngrohin shtëpitë me qymyr ose dru, sepse gazi është kthyer në luks të kushtueshëm. Arsyeja për rritjen e çmimeve në tregun e energjisë ka të bëjë me krizën e monedhës turke, e cila ka tre vjet që po vazhdon. Inflacioni i lartë prej 29 përqindsh e ka vënë nën presion të madh lirën turke. Këtë javë Banka Qendrore turke e humbi durimin dhe ndërhyri në tregun e valutave, për herë të parë që prej shtatë vitesh. Ky hap bllokoi të paktën paraprakisht rënien e mëtejshme të lirës, por sa afatgjatë do të jetë rezultati pritet të shihet. Kjo do të ishte e rëndësishme për presidentin Recep Erdogan, sepse tek popullsia turke po rritet indinjata për politikën e tij të inflacionit turbo dhe për mosvendosjen nën kontroll të lëkundjes së çmimeve. Ndërhyrjet shpëtuese të qeverisë turke, si me politikën ekonomike ashtu edhe me politikën monetare kanë shkuar kot. Pavarësisht nga kjo, Banka Qendrore turke vendosi në mënyrë të pazakontë me urdhër të Erdoganit që të ulë përqindjen e interesit nga 16 në 15 përqind. Normalisht gjatë inflacioneve të larta Bankat Qendrore e rrisin përqindjen e interesit. Ashtu siç parashikuan shumë ekspertë, lira turke ra mbas uljes së përqindjes së interesit. Ndërkohë në tregje për një dollar amerikan paguhen 14 lira. Kjo do të thotë se që nga fillimi i këtij viti monedha turke është zhvleftësuar me 45 përqind. Kursi ndikohet shumë nga Erdogani, i cili është kundërshtar i shpallur i përqindjeve të larta të interesit. Presidenti turk ka ndërruar shpesh drejtuesit e Bankës Qendrore, sa herë që ata nuk kanë zbatuar axhendën e tij të politikës monetare. Megjithëse ulja e përqindjeve të interesit, ka nxitur zhvleftësimin e lirës, ai nuk lëviz nga motoja e tij: „Përqindjet janë shkaku, inflacioni është rezultati".