Në prill të këtij viti, Presidenti i amerikan Donald Trump njoftoi se kishte rënë dakord në parim për një traktat paqeje me Rusinë. Asokohe ai tha se marrëveshja me Putinin përcakton që gadishulli i Krimesë, të cilin Rusia e aneksoi, duhet t'i përkasë Rusisë. "Një vendim nga Rusia dhe SHBA-ja mbi Ukrainën është ligjërisht i paimagjinueshëm, edhe nëse politikisht po bëhet gjithnjë e më i mundshëm", thotë për DË Pierre Tilberger, profesor i së drejtës ndërkombëtare në Universitetin Ruhr në Bochum. Pa pëlqimin e Ukrainës, nuk mund të ketë një traktat të tillë paqeje. E drejta ndërkombëtare moderne bazohet në "barazinë sovrane të të gjitha shteteve". Dy shtete nuk mund të lidhin thjesht marrëveshje në dëm të një të treti. Një marrëveshje për t'i dhënë territor Rusisë pa pëlqimin e Ukrainës shkel qartë sovranitetin territorial të vendit, thekson Tilberger. Gadishulli i Krimesë dhe katër distriktet administrative të Luhanskut, Donetskut, Zaporizhias dhe Khersonit i përkasin Ukrainës sipas së drejtës ndërkombëtare. Fakti që Rusia kontrollon de facto këto territore - ose të paktën pjesë të tyre - dhe i ka aneksuar ato nuk e ndryshon këtë. Në vitin 2014, u mbajtën referendume në Krime, e në vitin 2022 në Ukrainën lindore dhe jugore për bashkimin e territoreve të pushtuara me Rusinë. Megjithatë, ekspertët e së drejtës ndërkombëtare i konsiderojnë ato si refendume të reme. Ekzistojnë udhëzime të qarta mbi kushtet në të cilat referendume të tilla mund të njihen sipas së drejtës ndërkombëtare. Dhe më kryesori është që duhet të garantohet që votuesit të mund të shprehin mendimin e tyre lirisht, pa detyrim dhe pa frikë. Ky sigurisht nuk ishte rasti në vitin 2014 gjatë pushtimit rus të Krimesë. Votimet në Ukrainën lindore dhe jugore në shtator 2022 u zhvilluan gjithashtu në kushtet e një pushtimi rus të këtyre territoreve.