Në ditët e lavdishme të Ein Gedi spa, në vitet 1960, pushuesit mund të relaksoheshin në pishinat e nxehta dhe më pas të rrëshqisnin ngadalë në detin e vdekur. Tani, i njëjti plazh, është i mbushur me kratere. Një zgjerim spektakolar i ujit në shkretëtirë, i rrethuar nga kodrina në lindje dhe perëndim, deti i vdekur ka humbur një të tretën e sipërfaqës së tij që nga viti 1960. Uji tërhiqet me rreth një metër cdo vit duke lënë pas një panoramë hënore të zbardhur nga kripa dhe të shpuar nga mijëra vrima. E nëse shkon akoma më tej, mund të jesh me fat nëse sheh një kanal me ujë vende vende, në të cilat njerëzit mund të fusin pakëz këmbët. Gropat janë shtuar shumë dhe shpesh ato i kapërcejnë 10 metrat në thellësi dhe ato, për banorët e Ein Gedit, janë testamenti i detit që po vdes. Uji i kripur që po tërhiqet lë pas depozita kripe të nëndheshme. Uji nga përmbytjet periodike më pas i mbush ato dhe shkrin kripën. Dhe pa asnjë mbështetje tjetër, toka poshtë pëson kolaps.