Ndërsa Evropa kërkon të frenojë varësinë e saj nga Kina për metale të rralla, planet për të nxjerrë rezervën më të madhe të kontinentit kanë hasur në një pengesë; ekziston frika se operacionet e minierave mund të dëmtojnë brumbujt, myshqet dhe kërpudhat e rrezikuara. Një udhëtim dy-orësh me makinë në jugperëndim të Oslos, në ish-komunitetin minerar Ulefoss, shtëpi e 2,000 banorëve, të çon pikërisht mbi thesarin e Fensfeltet: rreth 8.8 milion ton metale të rralla. Këto elementë, të përdorur për të bërë magnete thelbësore për industrinë e automobilave, elektronikës dhe mbrojtjes, janë përcaktuar nga Bashkimi Evropian si lëndë të para kritike. "Keni metale të rralla në xhep kur mbani një smartphone," thotë Tor Espen Simonsen, një zyrtar lokal në Rare Earths Norëay, kompania që zotëron të drejtat e nxjerrjes. "Ju po ngisni me metale të rralla kur jeni në timonin e një makine elektrike, dhe keni nevojë për metale të rralla për të bërë materiale mbrojtëse si avionët F-35," shtoi ai. "Sot, industria evropiane importon pothuajse të gjitha mineralet e rralla që i nevojiten, 98 përqind, nga një vend i vetëm: Kina", shtoi ai. "Prandaj, jemi në një situatë ku Evropa duhet të sigurojë më shumë nga këto lëndë të para vetë". Në Aktin e saj të Lëndëve të Para Kritike që synon sigurimin e furnizimit të Evropës, BE ka vendosur si objektiv që të paktën 10 përqind e nevojave të saj të nxirren brenda bllokut deri në vitin 2030. Por aktualisht nuk po nxirren minerale të rralla në Evropë. Për shkak të shqetësimeve mjedisore, Rare Earths Norëay është detyruar tashmë të shtyjë planet e saj. Kompania tani synon të fillojë punën në gjysmën e parë të viteve 2030. Projekti i saj i ashtuquajtur "miniera e padukshme" synon të kufizojë gjurmën mjedisore të minierës. Ajo planifikon të përdorë nxjerrjen dhe thërrmimin nëntokësor, në vend të një miniere të hapur, dhe të riinjektojë një pjesë të madhe të mbetjeve të minierave. Por vendndodhja e parkut të përpunimit të mineraleve, ku xehet e nxjerra nën tokë do të trajtoheshin dhe përpunoheshin paraprakisht, përbënte një problem. Kompania kishte planifikuar të transportonte mineralet në një shirit transportues nëntokësor që dilte mbi tokë pas një kodre, në një zonë jashtë shikimit nga qyteti dhe kryesisht e mbuluar nga pyje natyrore të pasura me biodiversitet. Por ekspertët që shqyrtuan atë vend gjetën 78 lloje të faunës dhe florës në "listën e kuqe" të Norvegjisë, lloje në rrezik zhdukjeje në shkallë të ndryshme. Ato përfshijnë brumbuj, 40 lloje kërpudhash dhe myshqe të ndryshme.