Më 18 gusht 1976, një anije kozmike katër metra e gjatë, Luna-24, zbarkoi në Mare Crisium, një rrafshinë në hemisferën veriore të Hënës. Katër ditë më vonë, mjeti i ndërtuar nga sovjetikët u kthye në tokë, me një mostër të çmuar nga toka hënore, një pjesë të së cilës shkencëtarët sovjetikë e shkëmbyen më vonë me kolegët e tyre në NASA, në emër të bashkëpunimit shkencor ndërkombëtar. Tani, gati 47 vjet më vonë, inxhinierët rusë u përpoqën ta përsërisin këtë arritje, duke synuar ta ulnin një anije kozmike të mbushur me instrumente shkencore në hemisferën jugore të Hënës, me qëllim për ta studiuar për një vit sipërfaqen e hënës. Misioni, Luna-25, dështoi në mënyrë spektakolare nëntë ditë më vonë, kur anija kozmike “u shkatërrua si pasojë e përplasjes në sipërfaqen e Hënës”, tha Agjencia ruse të Hapësirës, Roskosmos. Ky incident ishte më i fundit në një varg dështimesh, turpërimesh dhe skandalesh që kanë goditur Roskosmosin në dekadën e fundit, dhe vë në pah rënien e një industrie të njohur të hapësirës, arritjet e së cilës në vitet ’50 dhe ’60 janë vetëm një kujtim i shkuar tashmë.