Sfida me të cilën përballet Presidenti francez Emmanuel Macron në zgjedhjen e kryeministrit të tij të pestë në më pak se dy vjet zbulon thellësinë e një krize politike që në shumë mënyra është shkaktuar nga ai vetë, një krizë kjo pa një rrugë të qartë daljeje. Francois Bayrou do të japë dorëheqjen si kryeministër, një ditë pasi parlamenti votoi për të rrëzuar qeverinë për shkak të planeve të saj për zbutjen e deficitit buxhetor. Paraardhësi i Bayrou, Michel Barnier, kishte pësuar të njëjtin fat për shkak të planeve të tij fiskale vetëm nëntë muaj më parë. Duke luftuar për mbijetesën e tij, Bayrou paralajmëroi ligjvënësit se rënia e tij nuk do ta fshinte realitetin e bujarisë fiskale të Francës. Por, ashtu si Barnier konservator, ai kishte pak mbrojtje pa një shumicë parlamentare. Miratimi i politikës përmes një parlamenti thellësisht të përçarë është bërë i mbushur me rrezik për Macron pasi një bast i dështuar për zgjedhje të parakohshme në vitin 2024 ia dobësoi atij pozitën. "Nuk ka një rrugë të lehtë për të dalë nga kjo situatë", thonë ekspertët. "Presidenti është vërtet në një pozicion të vështirë." Franca rrallë ka vuajtur një krizë politike kaq të thellë që nga krijimi në vitin 1958 i Republikës së Pestë, sistemi aktual i qeverisjes. Kushtetuta e vitit 1958 u hartua për të siguruar qeverisje të qëndrueshme duke krijuar një president të fuqishëm dhe shumë të centralizuar të pajisur me një shumicë të fortë në parlament, dhe për të shmangur paqëndrueshmërinë e periudhave të para dhe pas Luftës së Dytë Botërore.