Në një shtëpi funerale në qytetin verilindor të Ukrainës, Sumy, Svitlana Ostapenko endet përreth ndërsa përgatit të vdekurit për udhëtimin e tyre të fundit. Pas pesë vitesh pune në shtëpinë funerale, ajo ishte mësuar të shihte trupa të vdekur, por numri në rritje i të vdekurve, përfshirë të rinj të vrarë në luftë apo në bombardimet ruse, po fillonte ta mposhtë edhe atë. "Vdekja nuk bën dallim midis të rinjve dhe të moshuarve", thotë ajo për AFP, duke shpërthyer në lot. Punonjësit e agjencive funerale të Ukrainës, të cilët po e jetojnë vetë luftën dhe janë ekspozuar vazhdimisht ndaj vdekjes, gjatë gjithë pushtimit rus, po mbajnë mbi supe një barrë emocionale në rritje, ndërsa mbështesin familjet në zi.