Në këto dy vjet, Shqipëria është shndërruar me shpejtësi në një vend të pashpresë, ku gjithkush rreket të largohet e të kërkojë azil nëpër Europë!! U bë shumë kohë që në mediat e shkruara dhe ato vizive një vend të veçantë zënë edhe lajmet për ikjet massive të shqiptarëve drejt Evropës, kryesisht në Gjermani, me qëllim për të kërkuar azil politik, por që thellë-thellë është azil ekonomik, për shkak të mungesës së një të tille në vend. Po i shkruaj këto rreshta, si një lutje për të gjithë ata të rinj, të reja, të moshuar, të punësuar apo jo, të angazhuar apo jo, për të gjithë ata që kanë probleme ekonomike, janë të lodhur nga hallet e shumë viteve të tranzicionit, por që i bashkon i njëjtin qëllim; ai i ikjes nga sytë-këmbët drejt Perëndimit. Përmes këtyre reshtave u lutem të mos bëhen pjesë e eksodit masiv jashtë Shqipërisë; të mos marrin rrugët e kurbetit; të mos gënjehen me idenë se në Gjermani, apo gjetkë i pret parajsa. U lutem bashkëatdhetarëve të mi të bëjnë çmos që të ardhmen e tyre dhe të fëmijëve ta kërkojnë në vendlindjen e tyre; aty ku kanë pronë e shtëpi; aty ku janë lindur e rritur; aty ku kanë pirë ujin e burimit; aty ku kanë marrë dijet e para; aty ku janë ndeshur me të keqen dhe të mirën; aty ku kryqëzohen rrugët e Maqedonisë, të Greqisë, aty ku vetëm pak kilometra është një tjetër shtet që flet shqip.