Ditën që Beslani filloi të varroste të vdekurit, kishte aq shumë makina të ngarkuara me arkivole, saqë rruga për në varreza ishte bllokuar. Në qytetin e vogël të Kaukazit, të gjithë kishin humbur një të afërm ose njihnin dikë të vrarë në rrethimin e shkollës nr.1. Sulm ky I nisur nga militantë të armatosur nga Çeçenia. Një sulm terrorist që zgjati tre ditë. Treqind e tridhjetë e katër veta vdiqën; 186 prej tyre ishin fëmijë. Sot nga kjo ngjarje makabre kanë kaluar 20 vite, por ende vajtimi ndihet kudo në këtë qytet të RUisë. “Mund ta përfytyroj arkivolin e bardhë të hapur të Alinës 11-vjeçare, të shtrirë në oborrin e saj të përparmë me kukullat e saj të vendosura me kujdes pranë saj. Dhe do ta kujtoj gjithmonë Rimën, e cila kaloi tre ditë e ngjeshur në palestrën mbytëse të shkollës me nipërit e saj dhe qindra pengje të tjera, bomba të varura nga rrathët e basketbollit sipër tyre.”, rrëfen një prej të afërmëve të viktimave. Në vitin 2004, vuajtja e Beslanit u ndje në të gjithë Rusinë dhe bëri jehonë në të gjithë botën. Para së gjithash, tragjedia u shkaktua nga dhjetëra burra dhe gra që hynë në shkollë, duke qëlluar në ajër dhe duke marrë peng qindra njerëz. Dita e parë e shkollës për qindra fëmijë dhe prindërit e tyre u kthye në një makth pasi miliatantët ti ekzekutonin të gjithë. Atë verë, lufta brutale e Vladimir Putin kundër separatistëve në Çeçeni – e nisur katër vjet më parë – kishte shpërthyer tashmë përtej kufijve të republikës jugore ruse. Por kjo ngjarje edhe sot përkujtohet nga gjithë rusët me përjashtim të Putinint që asnjëherë nuk ka preferuar që të shkojhë e të krhyej homazhe pranë shkollës ku u ekzueutuan qindra të pafajshëm. Ndërsa ende sot qarkullojnë pyetje nëse Putin pranoi të negoiconte me terroistët apo jo.