Ishte një atmosferë kaq e favorshme për ne, të paktën ashtu na dukej si adoleshentë. Mblidheshim gati cdo mbrëmje dhe na dukej se vërtet mund të ndryshonim botën me ose pa Michael Jackson. Cfarë më bëri të risjell në vëmendje këto kujtime ishte një pusullë e verdhë ndënë ekranit të laptopit ku shkruaja për cdo ditë detyrat e mia të ditës; pune dhe shtëpie. Një mal me dëshira dhe vullnete: prej kësaj Pusulla të verdha të Vera Bekteshit, pavarësisht cmimit të madh Kadare, më trandi ta propozoj në dritaren e librit të së dielës.