Rrugë të cara, mjete të ndihmës së shpejtë që nuk kalojnë dot, sirena makinash që bien papushim, turma njerëzish që rrethojnë kamionët e mbrojtjes civile- nuk ka ujë, nuk ka drita, nuk ka internet; mungojnë deri edhe thasët për trupat e pajetë të viktimave; vetëm për të mbushur makinën me karburant duhet të presësh në radhë të paktën një orë, dhe të gjitha këto, ndërkohë që toka vazhdon të lëkundet akoma: panorama në zonat e goditura nga tërmeti më shkatërrimtar i shekullit në Turqi, është e zymtë. Duken si zona lufte, thonë ata që ndodhen atje, ndërsa nuk e fshehin zemërimin me pushtetarët.