Ish kampi i përqendrimit në Tepelenë ka që prej ditës së sotme një ekspozitë të përhershme të dëshmive, statistikave dhe krimeve të kryera nga familjarëve të kundërshtarëve të regjimit, kryesisht të moshuar, gra dhe më së shumti fëmijë. Ky institucion terrori funksionoi që prej vitit 1947 deri në vitin 1953 dhe shkaktoi shumë padrejtësi dhe dhimbje. 300 fëmijë humbën jetën nga uria dhe epidemia e dizanterisë në dy muajt e fundit të vitit 1950. Simon Miraka fëmijë i mbijetuar i kampit përsëriti edhe këtë si aspektin më tragjik të atij realiteti dhimbjen e nënave. Gjithashtu Fatbardha Mulleti që për më shumë se tri dekada grumbulloi dëshmitë e grave të internuara brenda kampit vëren se ndërgjegjja ulët dhe drejtësia e munguar për krimet e komunizmit mund të penalizojë të ardhmen.