Kronikë e duelit Bardhi-Babo, grimcash e përjetimesh të thukta! Lëre lëre si filloi dita dje! Të nëmura, mallkime, hungërima, leçitje e përfolje ndaj Gaz Bardhit liderit në perspektive, i cili mundoi vetë Babon e madh të vinte në mexhlis! Të pafsha në hell duke u pjekur more zullap, rënkonte Tezja mes dhembjesh të larta shpirterore të dënja vetëm për të. Të zëntë kroma, lëshonte fjalë Dilua me mjekrrën e kuqe si barbarosa qull në djersë. Pusi e paç jetën, shkumëzonte senatori Ismet Beqiri notues në pikëllim. Tu bëftë komb në fyt torta “Belinda”, murretehej Antoneta. Nikoqiri rrinte si nuse e sapomarrë e nuk bëzante. Toni me sytë nga qielli mërmëriste “Zot jepe një shënjë, një rrufe lesho”! Shumë kush e kishte menduar si ditë ku do buisnin nga gezimi e festa ! Plane qysh ta prisnin, si ta gostisnin, kush fjalimin e rastit të mbante !?! Klotilda do recitonte një vjershë të shkruar ënkas nga poeti i rafinuar herë popullor e herë hermetik, Ed Shalsi e titulluar “myzhdeja”, por jo, gjithçka u prish e vojt per dreq! Gojëprishuri citoi biseda nga “Sky-enkroçat” aty Babo lojti nga fiqiri dhe e lëshoi gjuhën poshtë e përpjetë në ograjat e shthurjes emocionale. I paudhi Gaz përsëri doli e tha ju që lëpini akulloret e krimit, si ia zë goja atë fjalë që mos bëftë hajër, e se prapë do lexoj nga keto thagma kërcenoi! Belinda pinte proteina gjithë kohës për shkëlqim lëkure, me një gjerbje të lehtë e të ëmbel teksa Tao mundohej të qeshte për gajret.