Një nga 10 fëmijë, prej 1600 të mbetur të vrarë gjatë 4 viteve të rrethimit të Sarajevës nga Ushtria e Republikës Sërpska, u goditën nga snajperi, ndërsa mbi 14 mijë fëmijë u plagosën. Asnjë snajperist i Ushtrisë së Republikës Sërpska nuk është ndjekur penalisht, edhe pse, sipas vendimeve të Gjykatës Ndërkombëtare Penale për ish-Jugosllavinë, fushata e snajperëve kishte për qëllim terrorizimin e civilëve në Sarajevë, ku u vranë mbi 11.000 njerëz. Sipas shkrimtarit dhe gazetarit Ezio Gavazzeni, në gazetat italiane të kohës të vitit 1995, shkruhej se të huaj shkonin në luftë kundrejt pagesave të mëdha. Sipas Gavazzenit, të ardhurit italianë takoheshin në Trieste, përpara se të udhëtonin në Beograd dhe më pas në Sarajevë, drejt pozicioneve të snajperëve, nga ku mund të qëllonin mbi qytetarët. Nj ëish pjesëtar I njësisë Speciale të Ushtrisë së Republikës Sërpska ka deklaruar se kishte vullnetarë nga Rusia, Ukraina dhe nga vendet e Lindjes, që shkonin në Sarajevë për arsye ideologjike. Madje, sipas tij, kishte dhe francezë, kanadezë dhe nga shtete të tjera, të cilët paguheshin për të qëlluar njerëz.