Në politikë, aftësitë e rralla asnjëherë nuk të mjaftojnë për të ecur përpara nëse shpesh nuk bën kompromise. Sistemet e dikurshme, njihnin trashëgiminë politike të lidhur me atë bilogjike, familjare. Në demokraci, ky parim u sofistikua. Rruga e shtruar drejt posteve të larta për trashëgimtarët e politikës nuk ishte veç fenomen i regjimit totalitar, por shpesh një projekt i përshtatur me rregullat e reja të lojës pas viteve ’90-të. Politikanë dhe zyrtarë të merituar, apo trashëgimtarë biologjikë të njerëzve të rëndësishëm me rrugë të gatshme, pa merita publike. Shqipëria e njerëzve normalë, dhe rrethi i ngushtë fisnor i njerëzve të rëndësishëm në politikë.