Primo Shllaku është poet, prozator, dramaturg dhe eseist. Është autor i tre vëllimeve poetike: “Lule nate” (1994), “Hana e njelmët e ditës” (1995) dhe i “Edhe fjalët shkojnë në ferr” (2005); një vëllimi me tregime, Muzikantët (2017), një monografie, Nji Uliks që s’mbërriti kurrë në Itakë (2006), dhe i një libri me drama, Aktorë pa kujtesë (2019). Gjithashtu, ka përkthyer Shatobrianin, Bodlerin, Kafkën, Sartrin, Todorovin etj.