Një diamant I bardhë 49 karatësh, një kryq kalorsiak i mbushur me diamante i Urdhrit Polak të Shqiponjës së Bardhë që i përkiste Mbretit të Polonisë, një shpatë e zbukuruar me 770 diamantë e kushedi sesa stoli të tjera e gurë me vlerë të jashtëzakonshme, që të gjitha pjesë e një thesari që Gjermania ia shpaloste botes me krenari që prej shekullit të 18-te, nuk mund ta dëshmojnë më finesën dhe vlerat e tyre të rralla artistike. Mrekullitë e Kupolës së Gjelbër në Drezden, një prej muzeve më të vjetra të Europës I themeluar në 1723 nga Augusti I II, I Forti, sunduesi I Saksonisë, si dhe nga monarku I Polonisë, preheshin të qeta për t`u kundruar me admirim si kryevepra të një mjeshtërie të rrallë, përvecse si objekte me vlerë marramendëse. Të tilla ishin në sytë e admiruesve të artit, historisë, të bukurës. Por jo të atyre që i zhvleftësuan me shndërrimin në një mënyrë fitimi, në shpërfillje të plotë ndaj nevojës për t`ia ruajtur këto copëza mrekullish brezave që vijnë.