NATO-ja e dënoi në termat më të ashpra të mundshme agresionin brutal e të paprovokuar rus kundër Ukrainës. Që në fillim, aleanca ngriti zërin duke kujtuar të drejtat e këtij vendi të “pavarur, paqësor dhe demokratik, e një aleat shumë i ngushtë i saj. Organizata e Traktatit të Atlantikut të Veriut ka vazhduar përgjatë gjithë konfliktit ofrojnë Ukrainës nivele të paprecedentë mbështetjeje, duke ndihmuar në ruajtjen e të drejtës së saj themelore për vetëmbrojtje. Por së fundi, deklaratat e Moskës për mundësinë e përdorimit të arsenalit të saj të bollshëm bërthamor, kanë përforëcuar frikën se nuk është dhe kaq e pamundur që lufta të kapërcejë kufijtë e Ukrainës. Edhe pse shtypja e butonit te kuq nuk do të ishte aq e lehtë për Vladimir Putinin, aleanca duket e ka një rezervë jo të vogël kur vjen fjala tek deshifrimi i mendjes së një njeriu kaq të paparashikueshëm. Njoftimet e fundit se në dritën e kërcënimeve ruse për një “Armagedon atomik”, NATO-ja po merr masa për mbrojtjen e infrastrukturës kritike, u panë shumë shpejt si këmbana për veshët e atyre që duan të dëgjojnë.