Nga një vend me fare pak të huaj deri përpara një shekulli, Suedia është kthyer sot në një “tokë të premtuar” , në shtëpinë e qindra mijëra emigrantëve ekonomikë, disidentëve politikë dhe individësh të persekutuar. Në 2014-tën, kryeministri I atëhershëm i qendrës së djathtë Fredrik Reinfeldt i nxiti suedëzët t`u hapnin zemrat azilërkuesuesve nga Siria, Afganistani e Iraku. Një vit më vonë, të njëjtës ide i bëri jehonë pasardhësi I tij socialdemokrat, Stefan Lofven. Atë vit, Suedia mirëpriti më shumë se 160,000 azilkërkues, numri më i lartë për frymë mes të gjithë europianeve. Ky vend, e kishte dëshmuar tashmë qartë dashamirësinë e tij. Problemi është se bashkë me ëndrrat e këtyre njerëzve, dëshirën për një jetë më të mirë eër t`u larguar nga skamja e dhuna, kishte importuar edhe dicka tjetër: krimin!