Sot banorët janë të detyruar të shkojnë në burime të ndryshëm që ka fshati për të marrë ujë të pijshëm dhe për përdorime të tjera. Shumica e banorëve shkojnë me karroca dore, pasi fshatarët nuk as kafshë, vetëm 3 gomerë janë në gjithë lagjen. Banorët tregojnë se në lagjet e tjera të fshatit janë bërë investime dhe kanë edhe ujë edhe rrugë të asfaltuar ndërsa lagjja e tyre është lënë pas dorë. Largësi nga tubi kryesor i ujësjellësit është 2.5 km deri në lagjen e tyre. Dikush ka bërë me shpenzimet e tij ndonjë pus, por uji nuk është i pijshëm. Problem tjetër që na ngritën banorët ishte dhe rruga e tyre që përherë nga pushteti vendor është hedhur vetëm çakëll dhe asgjë tjetër. “Duam edhe ne te ecim në asfalt" shprehen banorët. Rruga nuk është shumë gjatë rreth 3 km, por në gjendje të mjerueshme sa nuk kalon asnjë mjet tjetër përveç traktorit. Ambulanca apo mjet tjetër nëkëtë rrugë nuk kalon dot "mjerë ata që u bie sëmundje në shtëpi" shprehen banorët. Madje problem është edhe dërgimi në shkollë e kopësht të fëmijëve, pikërisht prej rrugës së prishur. Një banor pohon se vetëm me tank mund të kalohet në atë rrugë.