Forest City, një kompleks banesash i ndërtuar nga Kina në Johor, në majë të Malajzisë jugore konsiderohet si “qytet fantazmë” sipas Nazmi Hanafiah, një inxhinier 30-vjeçar i IT-së u zhvendos një vit më parë në këtë kompleks.
Ai mori me qira një apartament me një dhomë gjumi me pamje nga deti. Pas gjashtë muajsh, ai nuk donte të vazhdonte të jetonte këtu.
“Nuk më interesonin paratë. Thjesht doja të dilja jashtë”, tha ai. “Jam i vetmuar këtu, jeni vetëm ju dhe mendimet tuaja.”
Zhvilluesi më i madh i pronave në Kinë Country Garden zbuloi Forest City, një mega-projekt prej 100 miliardë dollarësh, në 2016. Në atë kohë, bumi kinez i pronave ishte i madh. Zhvilluesit po shpenzonin shuma kolosale parash për të ndërtuar si brenda ashtu edhe jashtë vendit për blerësit e klasës së mesme.
Në Malajzi, plani i Country Garden ishte të ndërtonte një metropol të ndërthurur me natyrën, me një fushë golfi, park ujor, zyra, bare dhe restorante. Kompania tha se Forest City do të jetë shtëpia e gati një milion njerëzve.
Aktualisht, vetëm 15% e të gjithë projektit është ndërtuar dhe pak më shumë se 1% është e zënë.
Pavarësisht përballjes me borxhe prej afro 200 miliardë dollarësh, Country Garden i tha BBC-së se është “optimist” se plani i plotë do të përfundojë.
Forest City u cilësua si “një parajsë ëndrrash për të gjithë njerëzimin”. Por në realitet, ai synonte drejtpërdrejt tregun vendas kinez, duke u ofruar njerëzve aspirues mundësinë për të zotëruar një shtëpi të dytë jashtë vendit. Çmimet e tij të shitjes ishin të paarritshme për shumicën e malajzianëve të zakonshëm.
Vendndodhja e izoluar e Forest City – e ndërtuar në ishuj larg nga qyteti më i afërt i madh Johor Bahru – ka larguar qiramarrësit e mundshëm.
“Të jem i sinqertë, është rrëqethëse”, thotë Nazmi. “Kisha pritshmëri të mëdha për këtë vend, por ishte një përvojë kaq e keqe. Nuk ka asgjë për të bërë këtu.”
Forest City me siguri jep një atmosferë të çuditshme – ndjehet si një vendpushim i braktisur pushimi.
Në plazhin e shkretë, ka një shesh lojërash për fëmijë, apo një makinë të vjetër të ndryshkur. Pranë ujit ka tabela që paralajmërojnë të mos notoni për shkak të krokodilëve.
Në qendrën tregtare të ndërtua, shumë nga dyqanet dhe restorantet janë të mbyllura.
Kur bie nata, Forest City errësohet plotësisht. Është e vështirë të besosh se dikush jeton në të vërtetë këtu.
“Ky vend është i frikshëm,” thotë Joanne Kaur, një nga banoret e paktë. “Edhe gjatë ditës, kur dilni nga dera juaj e përparme, korridori është i errët.”
Ajo dhe burri i saj jetojnë në katin e 28-të të një prej blloqeve të kullave – ata janë të vetmit në të gjithë katin. “Më vjen keq për njerëzit që investuan dhe blenë një vend këtu,” thotë ajo.
Të flasësh me njerëzit në Kinë që blenë në Forest City nuk është e lehtë.
Nën një postim që lavdëronte kompleksin, një blerës nga provinca Liaoning tha: “Ky është mashtrim. Qyteti aktual i Pyjeve është një qytet fantazmë. Nuk ka fare njerëz. Është larg qytetit dhe është e vështirë të lëvizësh pa makinë”.
Ky lloj zhgënjimi po ndihet në të gjithë Kinën, ku tregu i pronave është në rrëmujë.
Çështje të tjera të papritura, të tilla si kufizimet e udhëtimit për Covid dhe kontrollet se sa para mund të shpenzojnë qytetarët kinezë jashtë vendit, kanë penguar veçanërisht projektet jashtë shtetit të nisura nga gjigantë të tillë si Country Garden.
Kur bëhet fjalë për krizën e pronave në Kinë, Forest City është një rast klasik i ambicies kundrejt realitetit. Disa faktorë lokalë mund të kenë kontribuar në situatën aktuale, por kjo është dëshmi se ndërtimi i dhjetëra mijëra apartamenteve në mes të askundit nuk mjafton për të bindur njerëzit të jetojnë atje.
Top Channel