Egjiptianët mbanin çadra papirusi dhe pendë, të cilat shërbyen si simbol i statusit të tyre, dhe i hapnin ato me kujdes për të mos e zemëruar perëndinë e diellit…
Macet e zeza dhe pasqyrat e copëtuara janë në të njëjtën kategori si çadra e shtëpisë. Për kaq shumë kohë, besohet se ato sjellin fatkeqësi që shumë nuk pyesin se kur dhe si lindi paragjykimi.
Sipas një shpjegimi, egjiptianët janë “fajtorë”. Çadra e parë nuk kishte asnjë lidhje me shiun. Egjiptianët e pasur mbanin ombrella papirusi dhe pendë, të cilat shërbenin si një simbol statusi. Mesa duket, hapja e çadrave të tyre brenda shtëpisë do të zemëronte perëndinë e diellit Amon Ra dhe do të vinin pasojat.
Teoria tjetër e aksidenteve e sjellë nga një ombrellë e hapur përfshin një hyjni egjiptiane. Egjiptianët punuan çadra në mirënjohje për mbrojtjen e perëndeshës së qiellit Nut, e cila me hijen e saj mbronte banorët nga nxehtësia, thatësira dhe etja. Çadrat e shenjta mund të preken vetëm nga njerëz të zgjedhur.
Çadrat moderne kanë origjinën në mesin e shekullit 19, kur Samuel Fox patentoi Paragon, një model me një kornizë çeliku dhe pëlhura të tilla si mëndafshi, pambuku dhe liri – si dhe një mekanizëm që lehtësoi hapjen.
Ndërsa ombrella e Fox u hap shumë më lehtë se paraardhësit e saj sesa kockat e balenave ose kallamishtet, ishte më lehtë të plagoseshin kalimtarët dhe brenda shtëpisë rreziku ishte edhe më i madh. Ka shumë të ngjarë që në atë kohë u krijua besëtytnia, me qëllim që të ndërgjegjësohej për rrezikun e aksidenteve
Top Channel
