Situatë e paqartë në Britani, evakuohet aeroporti Heathrow 08/09 23:00
Pas dështimit të kandidaturës së François Bayrou si kryeministër konsensual, Presidenti francez Emmanuel Macron përballet me një dilemë të madhe politike: a do të dorëzojë postin e kryeministrit tek e majta, e cila doli blloku më i madh në zgjedhjet parlamentare të vitit 2024?
Dy emrat e fundit të propozuar nga Macron – Michel Barnier dhe François Bayrou – vinin nga qendra dhe e djathta. Por me aleancën e majtë që doli në krye numerikisht në Asamblenë Kombëtare, kërkesat për një kryeministër që përfaqëson këtë shumicë janë duke u shtuar.
Një nga emrat më të përfolur është Olivier Faure, kreu i Partisë Socialiste (PS). 57-vjeçari, i cili udhëheq një grup prej 66 deputetësh, është një figurë e moderuar dhe e qetë në skenën politike franceze, i përkushtuar gjatë gjithë jetës së tij ndaj politikës socialiste.
Megjithatë, pengesa më e madhe për Faure është lidhja e vështirë e PS-së me të majtën radikale dhe liderin e saj karizmatik, Jean-Luc Mélenchon. Bashkëpunimi i tensionuar brenda aleancës së majtë mund ta komplikojë kandidaturën e Faure për një qeveri funksionale.
Nëse Macron preferon një emër të pranueshëm nga e majta, por jashtë strukturave aktuale të saj, dy figura të njohura janë në lojë:
Bernard Cazeneuve, ish-kryeministër dhe figurë e moderuar e qendrës së majtë;
Pierre Moscovici, ish-ministër dhe aktualisht në krye të Cour des Comptes (institucioni zyrtar i auditimit shtetëror).
Të dy kanë përvojë të madhe dhe mund të shihen si alternativa të stabilitetit dhe dialogut.
Një tjetër mundësi intriguese është ministri aktual i Financave, Eric Lombard. Edhe pse vjen nga bota e bankave, ai është i njohur për orientimin e tij social-liberal dhe mund të shihet si një kompromis mes qendrës dhe së majtës.
Në rast se presidenti zgjedh të qëndrojë brenda spektrit të djathtë ose qendror, favorit për kryeministër konsiderohet Sébastien Lecornu, aktualisht ministër i Mbrojtjes. 39-vjeçari ishte kandidaturë e mundshme edhe në dhjetor 2024 para se të emërohej Bayrou, dhe është shumë pranë presidentit Macron.
Lecornu ka qenë pjesë e partive konservatore si UMP dhe më pas Republikanët (LR), përpara se të bashkohej me Lëvizjen e Macron në vitin 2017.
Emra të tjerë që përmenden janë:
Catherine Vautrin, ministre e Punës dhe Shëndetësisë;
Bruno Retailleau, aktualisht ministër i Brendshëm dhe drejtues i LR;
Gérald Darmanin, ministër i Drejtësisë.
Të gjithë janë figura të forta konservatore me përvojë, por ka një dilemë të madhe politike për ta.
Ndërsa vëmendja e klasës politike tashmë është kthyer kah zgjedhjet presidenciale të vitit 2027, shumë prej këtyre figurave mund të hezitojnë të pranojnë një post që mund të shihet si “puthja e vdekjes” – një etiketë që i është ngjitur rolit të Kryeministrit në kohën e rënies së popullaritetit të Macron.
Top Channel
