Bretkosat mutante të Çernobilit po rishkruajnë historinë, çfarë kanë zbuluar shkencëtarët 20/11 21:31
Kokat e shumicës së kafshëve janë lehtësisht të identifikueshme, por shkencëtarët nuk kanë mundur të thonë të njëjtën gjë për yjet e detit deri më tani.
Një yll deti ka pesë krahë identikë me fije poshtë tyre që e ndihmojnë të lëvizë përgjatë shtratit të detit, duke i bërë natyralistët të hutohen nëse yjet e detit kanë pjesë të përparme e të pasme dhe nëse kanë kokë.
Por kërkimet e reja gjenetike sugjerojnë të kundërtën. Sipas gjetjeve, yjet e detit është koka e gjallesës, pa bustin apo këmbët, të cilat mund t’i kenë humbur evolucionarisht me kalimin e kohës, sipas CNN.
Studiuesit thanë se fosilet e çuditshme të paraardhësve të yjeve të detit kishin një lloj busti, tipar që yjet e sotëm nuk e kanë.
Gjetjet u publikuan të mërkurën në revistën Nature .
Sistemi nervor i një ylli deti
“Duket sikur yllit të detit i mungon plotësisht një trung dhe përshkruhet më së miri si një kokë që zvarritet përgjatë shtratit të detit“, tha autori kryesor i studimit Laurent Formery, studiues në Universitetin Stanford dhe Universitetin e Kalifornisë, Berkeley, në një deklaratë.
Yjet e detit i përkasin një grupi të quajtur ekinodermë, i cili përfshin iriqët e detit dhe kastravecët e detit.
Llojet e yllit të detit
Plani dypalësh i trupit që shumica e kafshëve kanë, rrjedh nga veprimet gjenetike të nivelit molekular që mund të gjurmohen në kokë dhe trung, ose në trupin kryesor, në rajonet, kjo është arsyeja pse vertebrorët, si njerëzit, dhe shumë jovertebrorë, përfshirë insektet, ndajnë programe të ngjashme gjenetike. Ky zbulim u nderua me Çmimin Nobel në Fiziologji ose Mjekësi në 1995.
Nënshkrimet gjenetike të lidhura me zhvillimin e kokës u zbuluan në të gjithë yjet e detit, veçanërisht të përqendruara në qendër të yllit dhe në qendër të çdo gjymtyre.
Studimi i grupeve si ekinodermat mund të zgjidhë disa nga misteret më komplekse rreth evolucionit të jetës në Tokë.
Top Channel
