Spiropali takohet me Ali Ahmetin dhe zyrtarë të tjerë: Shqipëria do të vijojë të mbështesë angazhimin konstruktiv të subjekteve politike shqiptare
Bujar Nishani, ka dy ditë që ka zgjidhur gjuhën në sulmin ndaj televizionit Top Channel pas publikimit të dokumentarit në lidhje me ministrat e Brendshëm të Shqipërisë.
Në dy postime të tij në 24 orë, Nishani sulmon Top Channel, duke hyrë në kontradiktë me veten; një herë e quan fake neës, pastaj kur ju publikuan dokumentet thotë se nuk e ka kryer ai, por Drejtori i përgjithshëm i Policisë.
Nishani, në dokumentar përmendej, se në kohën kur drejtonte ministrinë u akuzua për tenderin e famshëm të uniformave të Policisë së Shtetit me vlerën e 2.2 miliardë lekëve.
Tenderi që ka bërë më shumë bujë është i zhvilluar në kohën kur ministër i Brendshëm ishte Bujar Nishani, gjatë qeverisë Berisha 2. Tenderi iu dha një kompanie, drejtuesi i së cilës ishte arrestuar më parë me akuzën se kishte dhënë rrushfet me vlerën e 120 mijë eurove.
Kompania që fitoi tenderin, veç të drejtës për katër vite, e rinovoi sërish këtë kontratë me ministrinë e Brendshme. Për këtë kontratë të uniformave vlera e dëmit ekonomik përllogaritej 1,5 milionë euro.
Nishani në postimin e parë, e mohoi tërësisht këtë tender, dhe tha që është fake neës dhe deklaroi se as ai e as administrata e tij nuk kishin firmosur ndonjëherë ndonjë tender uniformash.
Pastaj, kur u publikuan dokumentet e tenderave, por edhe akuzat e kohës kur Nishani ishte ministër, si me emër kompanie ashtu edhe me detaje të tjera, ish-ministri, ka publikuar një postim ku thotë se atë nuk e ka firmosur ai poër Drejtori i përgjithshëm i Policisë së kohës Hysni Burgaj.
Madje ka publikuar edhe një vendim qeverie të firmosur nga kryeministri Sali Berisha, ku kompetenca e firmosjes së tenderave i kalon Drejtorit të Policisë së Shtetit.
Në fakt pikërisht kjo është anomalia më e madhe që e nxjerr Bujar Nishanin në skenë që në vend të vetullave të heqë sytë.
Një tender nuk firmoset asnjëherë nga titullari i dikasterit, pra, ministri, por gjithmonë nga drejtues përkatës. Kjo jo vetëm në polici, apo sektorë të tjerë të ministrisë së Brendshme, por edhe në të gjitha ministritë e tjera.
Detyra e një ministri është pikërisht që të drejtojë punën në dikaster për të kontrolluar, apo të krijojë mekanizmat e duhur të kontrollit, e më e pakta të ketë dijeni se ç’farë bëhet në dikasterin që drejton. E nëse shikon një anomali, e para është anulimi, e dyta është denoncimi.

Drejtoria e Policisë së Shtetit, nuk është një strukturë e ministrisë së Kulturës, por shtylla bazë e ministrisë së Brendshme, e këtu Bujar Nishani nuk mund të lajë duart si “Ponc Pilati”.
Kemi këto ditë shembullin më të freskët në këtë drejtim. Sandër Lleshaj, dha dorëheqjen si ministër i Brendshëm, pasi një polic, vrau një qytetar duke shkelur ligjin.
Këtu, Sandër Lleshaj nuk ja vuri fajin Drejtorit të Përgjithshëm të Policisë si epror direkt i policit, por mbajti qëndrimin e tij si drejtues politik i institucionit.
Kurse Bujar Nishani, kërkon alibi, duke larë veten e fajësuar në këtë rast Drejtorin e Përgjithshëm të kohës që ka firmosur tenderin, por edhe Kryeministrin që ka firmosur VKM për kalim kompetencash.

Po mirë çfarë detyre kishte Nishani si ministër i Brendshëm? Meqë nuk e ka firmosur ai, po përgjegjësi a mban titullari i institucionit?
Si përfundim, fake news nuk paska qenë, tani i takon Nishanit të rrëfejë të gjithë të vërtetën, meqë e paska ndjekur dhe e ndjen se nuk ka përgjegjësi. Marre nga Gazeta Shqip
Top Channel