Në fund të vitit 2012, 60 njerëz vdiqën në dy qytete në Pakistan pas shurupit të kollës, që e pinë për të ardhur në qejf.
Testet në Pakistan treguan se ilaçet duket se përmbanin sasinë korrekte të përbërësit aktiv, por testet e mëtejshme zbuluan diçka që nuk duhej të ishte aty. Levomethorphan, një lëndë kimike 5 herë më e fortë se morfina, ishte përbërësi që kishte shkaktuar vdekjen.
Në shtator 2013, 44 fëmijë në Paraguaji u pranuan në spital me vështirësi në frymëmarrje. Doli që fëmijët kishin marrë të gjithë shurup kolle dhe hetuesit më vonë zbuluan se kjo gjë erdhi nga i njëjti grup që kishte shkaktuar vdekjen në Pakistan.
Mjekët në Paraguaj ishin në gjendje të administronin një antidot dhe t’i shpëtonin fëmijët. Një paralajmërim i Organizatës Botërore të Shëndetësisë renditi ilaçet e fabrikës indiane që mund të ishin të kontaminuara. Deri atëherë përbërësi ishte transportuar në vende të shumta në Evropë, Afrikë Veriore, Lindjen e Mesme dhe Amerikën Latine. Ajo tashmë ishte bërë ilaç kolle në Kolumbi dhe Peru, por këto vende e ndaluan para se të mund të arrinin pacientët. Grupi që shkoi në Lindjen e Mesme nuk mund të gjurmohej.
Në këtë rast, një ilaç i cilësisë së dobët u zbulua sepse efektet e tij ishin të dukshme. Një ilaç pa përbërës të mjaftueshëm aktiv ndoshta është një shans i fortë për të arritur pacientët anembanë botës pa u zbuluar.
Kjo është një histori se si prodhimi dhe shpërndarja e ilaçeve sot është një çështje e tillë komplekse dhe e globalizuar, saqë shpesh është e vështirë të gjurmohen aty ku vijnë ilaçe të rreme ose substandarde dhe ku shkojnë.
Ky është një shembull se si këto ilaçe mund t’ju sëmurin ose edhe t’ju vrasin.
Top Channel