Rikthimi i “dhimbshëm” i fëmijëve të emigrantëve

Uljana, nënë e tre fëmijëve të rritur në shtetin grek, thotë se arsyeja e kthimit ishte kriza ekonomike dhe ditët e shumta pa punë që po jetonin së fundi në shtetin helen.

Familja me pesë anëtarë është vendosur në fshatin e tyre të lindjes në Valare, me shpresën që biznesi i tyre i vogël i ngritur me të ardhurat prej emigracionit të funksionojë.

Uljana thotë se rikthimi për të tre fëmijët e saj ka qenë shumë i vështirë sidomos në aspektin arsimimit.

Vajza e madhe nuk fliste pothuajse fare shqip dhe gjatë këtij viti të gjithë në këtë familje e kanë ndjerë shqetësimin e mësimit të gjuhës.

Fëmijët, të cilët kishin një përparim të lartë dhe mesatar në Greqi, kanë hasur vështirësi në të gjitha lëndët vitin e kaluar.

“Fëmijët ishin në një shkollë të huaj dhe frekuantuan shkollën shqiptare të frikësuar. Kishin vështirësi në çdo gjë, duke nisur nga mënyra e të folur, tek mësimet që ishin vështirësia më e madhe. Sado që fëmijët të punonin, lodheshin shumë nga ana psikologjike ose ajo shpirtërore”, shprehet Uljana, nëna e tre fëmijëve të rritur në Greqi.

Fabiola 13-vjeçare, Adelina 15 dhe Çelo11 po frekuentojnë prej një viti shkollën Lunxhëria, në komunën me të njëjtin emër.

Të tre fëmijët e familjes Nisllaj pohojnë se përballja me shkollën e re, lëndët në gjuhën shqipe dhe ndryshimi i gjithë ritmit të jetës ka sjellë jo pak probleme në jetën e tyre.

Gjëja që të frikëson më shumë pasi ke ndryshuar shkollën thotë Fabiola, vajza e dytë e familjes që emigroi në Greqi për më shumë se një dekadë, është se ti nuk njeh askënd dhe e ndien veten si të huaj.

Vështirësia shtohet kur ti nuk di as gjuhën që ata flasin. 13-vjecarja tregon se ditën e parë të shkollës nuk kuptonte asgjë nga ato që fliteshin në gjuhën shqipe. “Nuk kuptova asgjë nga mësimi i parë. Nuk kuptoja disa fjalë që ishin të vështira për mua dhe ushtrimet pastaj bëheshin edhe më të vështirë nga moskuptimi”, thotë adoleshentja.

Adelina vajza më e madhe e familjes, që nuk ishte më shumë se dy vjeç kur u largua nga Shqipëria, thotë se nuk fliste pothuajse fare shqip kur u kthye dhe se ndihej plotësisht e humbur në klasë. “Nuk kuptoja gjë sepse ndryshon gjuha në Greqi. Kisha bërë shumë vjet shkollë dhe me një vit nuk kuptoja gjë, mundohesa të lexoja të flisja, por e kisha të vështirë”.

Mësuesja Anila Braja tregon se rasti i Adelinës dhe Fabjolës ishte mjaft i vështirë për faktin se këto vajza jo vetëm nuk kishin njohuri në të shkruar, por nuk dinin as të flisnin shqip. Në raste të tilla Anila thotë se duhet një punë e diferencuar me këta nxënës.

”Ne kemi arritur me punën tonë, të bëjmë një punë të diferencuar dhe vajza e klasës së shtatë arriti të ecte graduaslisht mirë, me shokët dhe shoqet e klaës. Madje arriti të kapte edhe programin, ndërsa ajo e klasës së nëntë përjetoi vështirësi të shumta”, tha mësuese Brahja.

Çelo, fëmija më i vogël i familjes Nisllaj duket se e ka gjetur mbështetjen tek grupi i miqve të tij të rinj. “Unë dija të flisja pak shqip”, thotë djali 11-vjecar që ka lindur në Greqi, “por nuk dija të shkruaja dhe të lexoja. Disa fjalë nuk i kuptoja dhe mësuesja më dha detyrat, siç bënim në klasë të parë alfabetin”, deklaroi i riu.

Fëmijëve shqiptarë të riatdhesuar pas kthimit prej emigracioni të prindërve të tyre iu duhet të përballen jo vetëm me sfidën e ndryshimit të stilit të jetës, shkollës dhe shokëve, por edhe me ndryshimin e gjuhës. Fëmijët e zhvendosur nga shkollat greke në ato shqiptare sipas vlerësimeve lokale të mësuesve e njohin pak ose aspak gjuhën shqipe.

Mësueset në shkollën e komunës Lunxhëri, ku mësojnë edhe të tre fëmijët e familjes Nisllaj, thonë se nxënësve të mbëritur rishtas ju mungon fjalori në gjuhën shqipe, nuk munden të shqiptojnë disa bashkëtingëllore dhe kanë probleme me shkrimin e gjuhës. Arta Mandi tregon se është shumë e vështirë përshtatja e këtyre fëmijëve me ngarkesën mësimore.

“Nuk mund të ecësh me programin siç është planifikuar. Vështirësia më e madhe vjen nga gjuha dhe kjo bën që të duhet të punojmë me nxënësit, që paralelisht programit t’u japim edhe mësime gjuhe”, shprehet mësuesja.

Adelinës , Fabiolës dhe Çelos do ti bashkohen këtë vit shumë bashkëmoshatarë të tyre të mbërritur nga Greqia. Fëmijët po regjistrohen në nivele të ndryshme thotë drejori i kësaj shkolle Kristaq Vasili dhe përshtatja e tyre me mjedisin dhe gjuhën ka për të qenë shumë e vështirë.

Z. Vasili i ka drejtuar një thirrje emigrantëve shqiptarë që po kthehen, i mësoni fëmijëve gjuhën amëtare për ta bërë më të lehtë integrimin e tyre. “Prindërit duhet të kuptojnë se është për të mirën e fëmijëve të tyre që t’u mësojnë në familje të paktën gjuhën e folur shqipe, sepse ndryshe misioni i shkollës bëhet shumë i vështirë”, deklaroi drejtori.

Top Channel