Pastaj vjen Jens Spahn, i cili ndihmon CDU-në me votuesit e rinj të krahut të djathtë. Spahn është homoseksual dhe nacionalist, dhe ankohet shpesh për kafenetë e Berlinit ku nuk flitet gjermanisht, përçmon “shkatërrimin e shtetit” që sollën politikat e emigrimit të Merkelit, si dhe shan qëndrimet kundër personave homoseksualë, misogjininë dhe sjelljen antisemitiste që sipas tij sjellin emigrantët nga vendet arabe. Ai është afruar shumë me Kurz, të cilin e sheh si model. Nëse Spah vjen në krye e bëhet kancelar, Gjermania do të shtyhej edhe më shumë drejt nacionalizmit.