Ky është momenti kur lojtarët mësuan se trajneri i tyre, ish-futbollisti i Tiranës nuk ja doli dhe humbi jetën 04/11 01:41
Penalltia e pritur nga Dybala e ka kthyer vëmendjen te portieri i Kuqezinjëve, i cili tashmë i ka sjellë ekipit disa pikë këtë sezon falë pritjeve të tij, për momentin ka një ngërç për rinovimin e kontratës dhe largimi i tij (Chelsea kandidati i parë) duket se është zgjedhja e francezit, por ata do të përpiqen të bëjnë një përpjekje të fundit.
Pas ndeshjes me Romën, Massimiliano Allegri e injoroi: “Si e binda Maignan të qëndronte? Nuk isha unë fare. Merita i takon Claudio Filippit, njërit prej trajnerëve më të mirë të fitnesit. Dhe pastaj klubit, i cili me të vërtetë donte ta mbante.” Gënjeshtrat e bardha, si të tilla, nuk dëmtojnë. Por, nga ajo që u kuptua gjatë verës, e ardhmja afatshkurtër e Mike ishte zhvilluar krejt ndryshe. Francezi në një moment kishte kontaktuar me Chelsean, me të cilin – duhet theksuar – ai madje kishte thënë po.
Marrëveshja nuk u materializua vetëm sepse dy klubet nuk kishin arritur një marrëveshje financiare: me një vit të mbetur në kontratën e tij, pagesa që Kuqezinjtë kërkonin u konsiderua e tepërt nga Blues. Dhe kështu – duhet theksuar gjithashtu – nëse do të ishte arritur ajo marrëveshje, Mike tani do të ishte midis shtyllave në “Stamford Bridge”. Pasi marrëveshja me Chelsean dështoi dhe ndërsa javët kalonin, Kuqezinjtë me të drejtë e konsideruan si përparësi sigurimin e portierit të tyre. Allegri, edhe nëse ai e shmang publikisht çështjen, sigurisht që luajti një rol. Dhe kush mund ta fajësonte atë? Në një ekip si Milani që duhej rindërtuar nga themelet, Maignan ishte një figurë kyçe. Një lider i njohur dhe i dallueshëm në ndeshje, në stërvitje dhe në dhomat e zhveshjes.
Falas nga janari – Me Romën, pas pritjes së penalltisë nga Dybala, “Meazza” shpërtheu në një ulërimë më të fortë se ajo pas golit të Pavloviç, dhe shokët e tij të ekipit e mbytën Mike me përqafime. Megjithatë, është e pamundur që kjo kënaqësi të transferohet në katin e katërt të Via Aldo Rossi në javët në vijim. Në atë dhomë ku lojtarëve u jepet një stilolaps dhe një copë letër për të nënshkruar në tavolinë.
Nuk ka asgjë të re në këtë drejtim, dhe në këtë rast, “asnjë lajm i mirë” është një shprehje krejtësisht e papërshtatshme. Çështja del sa herë që Maignan bëhet “Magjik”. Për shembull, në Torino kundër Juves (Gatti), në Bergamo (Zappacosta) dhe, sigurisht, kundër Romës. Pritje të shkëlqyera që shtrydhin pikë të vërteta nga tabela, sikur të ishin gola.
Është logjike, pra, që me kalimin e kohës, situata e tij kontraktuale do të bëhet gjithnjë e më e dukshme. Kontrata e Mike po skadon dhe pas dy muajsh ai do të jetë i lirë të arrijë marrëveshje me një klub tjetër ku mund të transferohet nga korriku e tutje.
Rrugët e lojtarit dhe klubit po shkojnë në mënyrë të pashmangshme drejt ndarjes, edhe pse Milani do të provojë një përpjekje të fundit. Francezit i ishte ofruar një rinovim (2028) një vit më parë, me një rritje page nga 2.8 milionë euro në 5 milionë euro. Megjithatë, ishte Milani ai që ngadalësoi. Dhe tani Maignan duket se është mjaft i sigurt në ringjalljen e marrëdhënies së tij me Chelsean (por gjithashtu duke mbajtur një sy te Bayern dhe Juventus). Kuqezinjtë padyshim që po shikojnë përreth, dhe për njëfarë kohe tani. Emrat e parë në listën e Tare ishin Noah Atubolu (Freiburg) dhe Zion Suzuki (Parma).
Top Channel
