Totti, Icardi, Insigne, tani radha e Locatellit? Raportet e tensionuara të kapitenëve me Spallettin… 29/10 15:26
Nga një futbollist i ri në Serie C te një nga agjentët më të respektuar italianë — rrëfimi i Davide Lippit për jetën, babanë e tij Marcello dhe sfidat për të dalë nga hija e një legjende.
“Si është babi? Gjithçka në rregull?”
“Gjithçka mirë, mirë – thashë – por a nuk mund të flasim për lojtarët? Po filloja merkaton time të parë. Për drejtorët sportivë unë isha ‘djali i Lippit’, jo ‘Davide agjenti’. Nuk ishte e lehtë. Nuk dua të them se nuk gjeta dyer të hapura falë emrit tim, por më pas askush nuk më dha asgjë. E ndërtova vetë.”
Sot ai drejton Reset Group, një agjenci që bashkëthemeloi me mikun e tij Carlo Diana, e cila merret me transferime, menaxhimin e imazhit të futbollistëve dhe prej disa vitesh edhe të sportistëve nga disiplina të tjera.
“Biseda më e vështirë e jetës sime”
“Ajo ishte njëzet vjeç, luaja në Serie C2, gati për të kaluar në C1. Ishte fundi i sezonit, maj, dhe babai më telefonon në plazh në Viareggio. Ishte pak i trishtuar: ‘Ka një mundësi unike për mua te Juve si trajner, por ti s’mund të luash më futboll’. Ishte një goditje. Babai im, ‘legjenda’, më thotë të ndalem.”
“Zemërohem. Mendoj për një javë. Pastaj them po, edhe pse nuk flas me të për muaj. Shkoj në Torino, jetoj me një mik, jo me të. Por kishte të drejtë. Nuk e di ku do të kisha mbërritur si lojtar, por si agjent jam aty ku duhet.”
Marcello Lippi, babai dhe legjenda
Davide flet për figurën e të atit me një ndjenjë të thellë respekti: “Ai nuk ishte gjithmonë i pranishëm fizikisht, por nuk na linte kurrë pa asgjë. Ia përkushtoi veten punës me gjithë shpirt. Në këto raste, diçka humbet – batanija është shumë e shkurtër nga njëra anë. Por ai na la vlera, dhe mami ishte kampionia tjetër që e plotësonte.”
“E mbaj mend pak si lojtar”
“Lindi në ’77, ai u ndal në ’82. Mami më çonte në stadium dhe më thoshte: ‘Shiko, babi është ai’. Kam parë më pas video – një libero klasik, i fortë me kokë, plot personalitet. Ashtu si në stol.”
Fillimet si trajner: nga Pontedera te Siena e Cesena
“I pari si trajner ishte te Pontedera. Drejtori sportiv, Nelso Ricci, i telefononte në shtëpi me zërin e tij të trashë: ‘Marcellooo…’. Kujtoj ende ato telefonata.”
“Pastaj Siena, Cesena… dhe shkarkimet e para, gjithmonë në javën e 17-të! Kishte pallton bezhë të fatit, fashën në gisht çdo të diel… supersticionet e tij. Por supersticiozi i madh ishte Moggi.”
Napoli dhe ëndrra e detit
“Kur shkoi në Napoli, u dashurua me qytetin. Jetonte në Posillipo, me pamje nga deti. Peshkatarët e thërrisnin: ‘Zotëri, a vijmë për peshkim?’ dhe ai shkonte me ta. Ishte i lumtur, edhe pse klubi vuante. E çoi skuadrën në Kupën UEFA.”
“Te varri i gjyshit socialist për të kërkuar falje”
“Moggi e thërret te Juve. Dhe ai shkon te varri i gjyshit, një socialist toskan anti-Agnelli, për t’i kërkuar falje që po pranonte punën. Ky është babai im — njeri me vlera, që nuk i harron rrënjët.”
Pas Kupës së Botës: babai apo trajneri?
“Pas triumfit në 2006, donte të largohej. Unë i thashë të mos e bënte, por më tha: ‘Jo tani, nuk braktis anijen në stuhi’. Në të vërtetë po më mbronte mua. Emri im u përfshi në Calciopoli. Ai u largua për të më mbrojtur. Ndoshta do të kishte fituar edhe Kampionatin Evropian. Zgjodhi të ishte baba, jo trajner.”
Një tjetër sakrificë: Kombëtarja dhe agjenti i djalit
“Në 2016, e donin si drejtor teknik të Italisë. Por unë isha agjent — papajtueshmëri. Ai shkon dhe pyet: ‘Pra, një noter s’mund të ketë djalin noter?’ Por nuk kishte zgjidhje. Kurrë nuk ka ndërhyrë në punën time. Madje më tha: ‘Davide, unë s’do të marr asnjë nga lojtarët e tu.’ Dhe e mbajti fjalën, përveç Brocchit.”
Udhëtimi në Brazil dhe kujtimi i fundit
“Kur shkoi në Guangzhou, i thashë: ‘Babi, mjaft, merre një nga lojtarët e mi.’ Morëm Elkeson — një sukses i madh. Bëmë një udhëtim në Brazil, vetëm ne të dy. Takoi Pelén, idhullin e tij. Por për mua, idhulli im është ai – babai.”
Top Channel
