Në podcast-in e radhës “Fol me Anila Hoxhën” mbështetur nga Ambasada Amerikane dhe që transmetohet të shtunën e fundit të çdo muaji në Top Albania Radio, tema e diskutimit ishte dhuna në familje.
Emisioni u hap me rrëfimin ekskluziv të një të mituri, i cili është rritur duke parë dhunën e vazhdueshme që i ati ushtronte ndaj së ëmës. Nga traumat e ngjarjeve që pa mes prindërve, me urdhër të gjykatës i mituri po trajtohet nga psikologët. Fjalët e tij janë dëshmi që provojnë sesi dhuna lë pasoja të shumëfishta, jo vetëm ndaj viktimës por edhe ndaj fëmijëve të tyre apo kujtdo anëtari që është dëshmitar i asaj dhune në shtëpi. Agjencia Shtetërore për të Drejtat dhe Mbrojtjen e Fëmijës deklaron se në katër vitet e fundit 625 të mitur u dhunuan fizikisht nga njëri prindër dhe 1217 të tjerë u mbështetën nga Njësisë për Mbrojtjen e Fëmijës mbas abuzimit psikologjik që përjetuan në familje.
Anila Hoxha:-Për çfarë ke më shumë frikë në ato momente?
Fëmija: Kisha frikë se mos godiste mamin ose mos i bëntë ndonjë gjë mamit. Kur je fëmijë dhe shikon prindërit që zihen është një ndjenjë e keqe dhe është shumë ndryshe nga gjërat e tjera. Në ato momente kam shumë frikë sepse mund të bëjë ndonjë krim ose ndonjë gjë se mund të marrë ndonjë thikë dhe mund të plagosë mamin ose mund të godasë. Prej 3-4 vitesh që kam frikë për këtë. Isha me panik dhe kur dilja nga shtëpia thoja ishalla nuk i bën gjë mamit, kur hyja në shtëpi, ishalla nuk shikoj ndonjë gjë që nuk pritet dhe gjëra të tilla.
-Çfarë bëje?
– Në këto raste kur ziheshin mami me babin largoja thikat dhe gjërat që ishin të mprehta, gjërat që mund të bëjnë gjërat që nuk mund të priten.
– Kur hynte babi në shtëpi çfarë mendoje?
– Kur hynte babi gjithmonë e shikoja nga sytë se mendoja se mund të ishte normal.
– Kur ishte normal ti lumturoheshe?
-Po ndihesha i qetë dhe nuk kisha panik.
– Si e shprehje ti, ato momentet e dhunës? Pikturoje çfarë bëje, i tregoje shokëve apo nuk i thoje askujt?
-Nuk i thoja askujt vetëm një shoku që e kam në klasë, e kam për besë, i kam treguar.
-E di se çfarë numri ka policia?
– Po, ka 112, ose 129.
– I ke telefonuar ndonjëherë?
– Po, vetëm kur babi bënte ndonjë gjë shumë të madhe
– I kishe thënë ndonjëherë mësueses, që po unë kam parë që ka dhunë në shtëpinë time?
– Në klasë të pestë po. Unë besoja se kur mund të vinte një ditë ndryshe dhe mund të ndryshonte gjithçka në jetën tonë.
– Kjo gjë nuk ndodhi?
– Jo.
– Çfarë do bëhesh kur të rritesh?
– Do bëhem polic apo gjykatës.
-Po pse polic apo gjykatës?
– Sepse dua të mbaj drejtësinë në vendin ku do jem dhe të mos lë asnjë dhunë në familje apo ndonjë gjë tjetër.
Top Channel