Një legjendë filloi të qarkullonte për kishën eklektike Ortodokse të vendosur në zemër të Moskës, pasi Katedralja e Shën Vasilit u përfundua në mes të shekullit të 16-të.

Sipas CNN, ishte një arritje arkitektonike, struktura më e lartë në qytet, falë njohurive të reja të tullave nga italianët dhe  një shfaqje e fuqisë së Rusisë në fund të një lufte shekullore.

Sipas fjalëve, Princi i Madh i Moskës, me nofkën famëkeqe “Ivani i Tmerrshëm”, i kishte verbuar arkitektët e tij,  kështu që ata kurrë më nuk mund të projektonin një ndërtesë kaq madhështore.

Origjina e strukturës mbetet kryesisht e mbuluar me mister. Gati pesë shekuj më vonë, identiteti i arkitektëve nuk mund të konfirmohet, megjithëse përgjithësisht besohet se janë dy arkitektë, të quajtur Barma dhe Postnik Yakovlev.

Disa historianë thonë se të dy emrat në të vërtetë i referohen një personi të vetëm dhe se “Barma” ishte në të vërtetë pseudonimi i Postnik Yakovlev.

“Është me të vërtetë befasuese se si disa nga faktet më themelore nuk janë vërtet të verifikueshme”, tha William Brumfield, një historian i arkitekturës ruse dhe autor i librit të fundit “Udhëtime nëpër Perandorinë Ruse”.

Dokumentacioni është i pakët, duke i lënë historianët si Brumfield të kërkojnë të dhëna.

“Ne e hasim këtë problem shumë herë në historinë e arkitekturës ruse, madje edhe në fund të shekullit të 18-të. Kishte shumë zjarre dhe pushtime. Moska u dogj në 1812 gjatë pushtimit Napoleonik. Dokumentet shpesh thjesht nuk janë atje”, shpjegoi Brumfield.

Sot, Shën Vasili, i njohur zyrtarisht si Katedralja Pokrovsky, qëndron si një seri kishash me tulla të kuqe që rrethojnë formën më të madhe qendrore.

Çdo kishë është në krye me një kupolë me ngjyra të gjalla. Katedralja është e njohur në të gjithë botën për pamjen e saj përrallore dhe tërheq rreth 400 mijë vizitorë në vit duke u bërë një simbol i rëndësishëm kulturor.

Kryevepra, e vendosur në Sheshin e Kuq të qytetit, ka pësuar ndryshime, zgjerime dhe restaurime të rëndësishme gjatë shekujve, dhe madje ka ndryshuar ngjyrën. Fillimisht e quajtur Katedralja e Trinitetit, ndërtesa u dogj në 1583 dhe u rindërtua gjatë dekadës së ardhshme.

Historianët nuk janë të sigurt se si dukej katedralja para zjarrit, por bazuar në përshkrimet e shkruara në atë kohë dhe një gdhendje të shekullit të 17-të.

Ndërtesa kaloi një zjarr tjetër të dëmshëm në 1737, ku gati u hodh në erë nga gjenerali ushtarak francez Napoleon Bonaparti në 1812 dhe u përball me kërcënimin e prishjes nën udhëheqjen e udhëheqësit komunist Joseph Stalin.

Ngjyra e Shën Vasilit ndryshoi ashtu si edhe pjesa tjetër e saj, me një kullë të re këmbanore që iu shtua dekorimeve të jashtme,  luleve dhe muraleve figurative të brendshme.

“Ishte si një organizëm i gjallë. Është rritur; ka ndryshuar; është modifikuar. Por thelbi ka qenë gjithmonë i veçantë. Ai ka mbetur atje si një simbol i qëndresës së Moskovit dhe Rusisë. Në fakt, natyra e tij transformuese është ndoshta arsyeja pse ka duruar. Fakti që ishte kaq i veçantë do të thoshte që çdo shekull e shikon atë si të vetin. Është me të vërtetë i dashur. Nuk ka asnjë ndërtesë tjetër në Rusi që tërheq një përkushtim dhe dashuri të tillë si Shën Vasili”, tha Brumfield.

FOTO GALERI
4/9

Top Channel

DIGITALB DIGITALB - OFERTA