Topalli, një heshtje si kandidim

Në fund të fundit, pavarësisht se Presidenti i Republikës është një institucion kushtetues, ai drejtohet dhe do të drejtohet nga një individ, i cili duhet të përmbushë këtë detyrë. Për më tepër, i dashuruar me thashethemin politik, opinioni publik preferon, edhe pa vetëdije, të shumëfishojë emra dhe vlerësime, të lidhur me qytetarin numër një të republikës. Në ndryshim ndoshta nga herët e tjera, kur Kuvendit i është dashur t’i nënshtrohet procedurës për të zgjedhur një president, drejtuesit kryesorë të politikës janë treguar të kujdesshëm e të rezervuar në çështjen e emrave. Me përjashtim të Fatos Nanos, tashmë një kandidat i përhershëm, dhe ndonjë vetëkandidimi tjetër aventuresk, është e pamundur të gjesh në deklarimet publike të udhëheqësve të shumicës e pakicës parlamentare, referime konkrete për emra të veçantë.

Pavarësisht këtij ngurrimi për të mbërritur publikisht tek emrat, ndoshta si pjesë e një strategjie politike, Kryetarja e Kuvendit, Jozefina Topalli, shihet një kandidaturë e mundshme e Partisë Demokratike. Gjithçka ka nisur nga një deklarim i Kryeministrit për ta zëvendësuar Bamir Topin me një “figurë qendrore të PD-së” apo “anëtar të kryesisë”. Pavarësisht elasticitetit të termave të përdorur nga Berisha, përkthimi i këtyre togfjalëshave ka qenë gjithnjë një emër: Jozefina Topalli. Por në fakt, zonja nga Shkodra duket të ketë planin e saj, brenda projektit madhor të ideuar e udhëhequr nga Berisha. E vetëdijshme për profilin e krijuar dhe perceptimin e politikës e opinionit publik mbi sjelljen e saj politike, Topalli duket se nuk ka zgjedhur për asnjë çast ta përfshijë veten në debatin presidencial. Pikërisht kjo heshtje është ndoshta kandidimi më i mirë, që projektohet edhe përtej orës 18.00 të datës 24 korrik, kur dikush duhet të shkojë në Pallatin e Brigadave për të tërhequr çelësat e shtetit nga ish-nënkryetari i PD-së.

Së pari, Jozefina Topalli nuk mund të zhvillojë një fushatë presidenciale për emrin e saj, për sa kohë edhe procedurat parlamentare, të përcaktuara nga Kushtetuta, janë të ngurta në këtë pikë. Për më tepër procedurat e zgjedhjes së kreut të shtetit po zhvillohen dhe do të konsumohen në “shtëpinë” e Jozefina Topallit, pra në Kuvend. Në këtë kuptim, sado formal, nuk do të bënte sens një fushatë presidenciale e “të zotit të shtëpisë”, pavarësisht debatit për diferencat mes kryetares dhe spikeres së Kuvendit.

Së dyti, Jozefina Topalli nuk mund të zhvillojë një fushatë presidenciale për emrin e saj, sepse Presidenti i ri i Republikës nuk do të zgjidhet në bazë të platformave të caktuara. Do të ishte e panevojshme ta shikonim e dëgjonim sot nënkryetaren e Partisë Demokratike teksa shpalos premtimet e saj për mënyrën se si do të udhëheqë shtetin në pesë vitet e ardhshëm. Në vitin 2007 dhe 2012, Fatos Nano prezantoi projektin e tij, por askush nga liderët politikë, të cilët do të vulosin emrin e presidentit, nuk u magjeps nga synimet e ish-kryeministrit socialist.

Së treti, Jozefina Topalli nuk mund të zhvillojë një fushatë presidenciale për emrin e saj, pasi ende nuk ka mbërritur momenti për të mbledhur votat që e shndërrojnë nga numri 2, në numrin 1 të shtetit. Aktualisht kampet kryesore politike janë duke “minuar” fushën ku do të ecë kundërshtari apo aleati i bezdisshëm, që synon të vlerësojë aksionet në një kohë krize. Një vendosje e Topallit mes treshes Berisha-Rama-Meta do t’i ngjante fluturimit mbi trekëndëshin famëkeq të Bermudës. Vetëm kur kjo trio të jetë shndërruar në një duet Berisha-Meta, pra pas raundit të tretë kur nuk do të nevojitet më investimi i Edi Ramës për çështjen e presidentit, Topalli mund të nisë të investojë kapitalin e saj, brenda dhe jashtë Partisë Demokratike.

Së fundi, Jozefina Topalli nuk mund të zhvillojë një fushatë presidenciale për emrin e saj, sepse nuk mund të ketë një kandidim të Jozefina Topallit, por të Sali Berishës dhe Partisë Demokratike. Pavarësisht kundërshtimeve të opozitës dhe rrudhjes së buzëve të aleatëve, profili i Topallit është një kapital i vlefshëm në duart e Berishës dhe si i tillë duhet përdorur. Sfida e Jozefina Topallit nuk duhet të jetë për të qenë një kandidate konsensuale, por një presidente kushtetuese. Deri atëherë, ndoshta Topalli do të kandidojë duke heshtur.

Gazeta ‘Shqip’

Top Channel