“Nga mësues matematike në miliarder”, hulumtimi i “New York Times”: Si u bë i pasur Jeffrey Epstein

Abuzimi i tij seksual dhe rrjeti kriminal që e fshehu atë. Ekziston një tjetër anë, lidhjet e tij personale me familjen mbretërore britanike, kryeministrat, drejtorët dhe një galaktikë të madhe të famshmish, e cila është shfaqur gjithashtu në gjyqe dhe libra shumë e detajuar. Në fundm, ka edhe një anë padyshim më pak e eksploruar: origjina e pasurisë financiare e grumbulluar nga ky njeri që tani është bërë një obsesion i vërtetë amerikan.

Mënyra se si i grumbulloi Epstein miliardat e tij është objekt i një hetimi të gjatë të kryer nga “New York Times”, duke shqyrtuar ditarë personalë, dokumente financiare, dëshmi të dhëna autoriteteve gjyqësore dhe rrëfime të dorës së parë nga dhjetëra njerëz që kanë pasur të bëjnë me financierin midis fundit të viteve 1970 dhe fillimit të viteve 2000. Këto hetime zbulojnë se talenti i vërtetë i Epstein, më shumë sesa matematika dhe pianoja, ishte gjithmonë arti i mashtrimit të të tjerëve.

Historia fillon me një ditë specifike. Ditën në fillim të vitit 1976 kur Epstein, atëherë një mësues 23-vjeçar i matematikës dhe fizikës në një shkollë të mesme prestigjioze pranoi një ftesë për një festë në një galeri arti në Manhattan. Gjatë mbrëmjes, i njëjti person që i kishte bërë ftesën, babai i njërit prej nxënësve të tij e pyeti pse, duke pasur parasysh njohuritë e tij me aritmetikën, nuk e kishte konsideruar një punë në Wall Street. Epstein shprehu interes dhe, disa ditë më vonë, nënshkroi një kontratë me “Bear Stearns”, një bankë e madhe investimesh.

Dyert e zyrës iu hapën atij pas një interviste me një menaxher i cili ishte thellësisht i impresionuar nga tre cilësi të profesorit të ri. Ai kishte origjinë të përulur (Epstein ishte rritur në një familje të klasës punëtore), ishte i zgjuar dhe bindës dhe, mbi të gjitha, mezi priste të bëhej i pasur. Ai bëri një hap të madh drejt realizimit të asaj ëndrre me atë kontratë të parë. Paga e tij fillestare ishte 25 000 dollarë në vit, ekuivalenti i rreth 140 000 dollarëve sot.

Shpejt dolën në pah dy tipare dalluese të personalitetit të Epstein: magnetizmi i tij ndaj grave dhe aftësia e tij për të kuptuar se cilat marrëdhënie personale të kultivonte dhe cilat të shfrytëzonte shkurtimisht për përfitime personale. Brenda pak muajsh, ai u fejua me vajzën e njërit prej drejtuesve më të lartë të “Bear Stearns”, por u qortua gjithashtu për gënjeshtra në CV-në e tij. Atje kishte shkruar se kishte studiuar në dy universitete të Kalifornisë. Ishte gjithçka e rreme. Por kur një epror e pyeti, Epstein arriti ta kthente situatën në favor të tij: “Nëse nuk do ta kisha bërë, askush nuk do të më kishte dhënë kurrë një shans”, – u përgjigj ai pa u përpjekur të justifikonte veten. Eprori u bind.

Ngritja e parë në detyrë erdhi në vitin 1980, paga e tij vjetore u rrit në 200 000 dollarë, rreth 800 000 dollarë sot, së bashku me suksese të tjera personale. Revista “Cosmopolitan” e quajti atë “beqari i muajit” dhe në artikullin e saj rreth tij, rekomandoi që “vajzat e reja të interesuara” ta kontaktonin. Miqësia e tij me drejtuesit e bankës i lejoi atij të takonte personalisht klientët e saj më të rëndësishëm. Por, në një çast, gjithçka u shua. Në fillim të vitit 1981, “Bear Stearns” hapi një hetim të brendshëm ndaj Epstein. Ai u akuzua se i kishte dhënë hua 15 000 dollarë një miku, duke anashkaluar ligjet federale për ndërmjetësit e bursave. Banka vendosi ta gjobiste dhe ta pezullonte për dy muaj. Epstein vendosi se do të preferonte të jepte dorëheqjen. Dhe kështu bëri.

Ajo që kishte rëndësi për të ishte mbajtja e kontakteve me klientët që kishte takuar gjatë 5 viteve të mëparshme. Njëri prej tyre ishte viktima e parë e mashtrimit të tij. Ai i dha hua 450 000 dollarë për të investuar në një marrëveshje nafte. Epstein i futi paratë në xhep dhe, për më tepër, e fitoi çështjen në gjykatë. Ndërkohë, ai kishte filluar një biznes për mbledhjen e borxheve, të ardhurat e të cilit, të kombinuara me paratë e marra hua, i siguronin statusin e milionerit. Ato i rihapën dyert e “Bear Stearns”, këtë herë si klient.

Banka e mirëpriti, pasi merrte komisione bujare për çdo marrëveshje që Epstein mbyllte.

Në gjysmën e dytë të viteve 1980, ngritja ekonomike dhe sociale e Epstein vazhdoi me shpejtësi. Ai i zhvendosi zyrat e tij në një ndërtesë prestigjioze të shekullit të 19-të në “Madison Avenue”, nga ku drejtonte biznesin e tij të këshillimit financiar, dhe klientët e tij të pasur i paguanin tarifa prej 25 000 dollarësh në muaj (rreth 70 000 dollarë sot). Ndërkohë, partneri i tij po ngrinte një skemë masive Ponzi që, disa vite më vonë, do t’i jepte një dënim me 20 vjet burg. Jo se operacionet e vetë Epstein ishin më të pastra.

Klasikja e repertorit të tij ishte të kërkonte investime miliona dollarëshe, të garantonte fitime të shpejta dhe të konsiderueshme dhe të mos i ndante ato me investitorët. Duke vepruar kështu, deri në vitin 1988, pasuria e tij neto ishte rritur në 15 milionë dollarë.

Një nga takimet më të rëndësishme të jetës së tij, një takim krejtësisht i rastësishëm, ishte me Les Wexner, pronarin miliarder të “Victoria’s Secret”. Ai u prezantua me Wexner nga një asistent i Wexner, të cilin Epstein e takoi në një fluturim për në Florida.

Epstein shpejt e bindi Wexnerin të shkarkonte asistentin që i kishte prezantuar të dy dhe t’i besonte atij menaxhimin e një pjese të konsiderueshme të aseteve të tij. Për vite me radhë, Wexner ishte klienti i vetëm i Epstein. Sipas dokumenteve financiare, Epstein nuk kishte të ardhura fikse nga kjo pozicion, por tërhiqte çdo shumë që ai e konsideronte të përshtatshme nga llogaritë që ai menaxhonte. Shpesh, ato arrinin në dhjetëra milionë dollarë.

Kështu, Epstein ishte në gjendje të kënaqej me indulgjenca gjithnjë e më të shtrenjta. Ai bleu një rezidencë prej 2.5 milionë dollarësh në Florida, më pak se një milje nga Mar-a-Lago, rezidenca e Donald Trump në “Sunshine State”. Kjo afërsi nxiti miqësinë e ngushtë që lulëzoi midis financierit dhe presidentit të ardhshëm. Ata shpesh merrnin pjesë në të njëjtat festa të mbushura me personazhe të famshëm. Në New York, Epstein u zhvendos në një apartament ku paguante 15 000 dollarë në muaj qira. Për të lëvizur, ai fluturonte me aeroplanët dhe helikopterët e tij privatë. Dhe, mbi të gjitha, ai filloi të dhuronte dhjetëra mijëra dollarë për kongresmenë dhe senatorë, me të cilët shpejt krijoi lidhje personale.

Më në fund, në vitin 1990, ai takoi Ghislaine Maxwell. Dy vjet më vonë, marrëdhënia e tyre u bë publike. Rastet e para të abuzimit të vajzave shumë të reja datojnë gjithashtu që nga ajo kohë. Por kjo ishte në privatësi. Në publik, Epstein zgjeroi me shpejtësi rrethin e tij të njohjeve, madje siguroi, në shkurt të vitit 1993, një ftesë për në Shtëpinë e Bardhë ku Bill Clinton sapo kishte marrë detyrën. Për më tepër, ai u pranua në Komisionin Trilateral; filloi të ndiqte Harvardin, të cilit i dhuroi qindra mijëra dollarë dhe atje takoi Alan Dershowitz, i cili do të bëhej avokati i tij dhe Larry Summers, i cili do të bëhej Sekretari i Thesarit i Klintonit.

Investigimi i “New York Times” përfundon në vitin 1998, vitin kur Epstein – pasuria neto e të cilit tani tejkalonte 100 milionë dollarë. Ai bleu Little St. James. Ishulli i Karaibeve e tërhoqi atë sepse, duke qenë pjesë e Ishujve të Virgjër të SHBA-së, i ofroi atij mundësinë për të marrë një regjim tatimor dukshëm më të favorshëm, duke i kursyer miliona dollarë në vit. Mbi të gjitha, ishte vendi i përsosur për të joshur viktimat e tij.

Që atëherë, shumë, shumë gjëra kanë dalë në dritë rreth financierit që vdiq në burg në vitin 2019. Por ka ende shumë për të zbuluar në dokumentet e tij. Departamenti i Drejtësisë ka siguruar mijëra faqe dhe fotografi. Një pjesë e vogël e “Dosjes Epstein” është botuar javët e fundit. Por Kongresi i ka urdhëruar departamentit të publikojë të gjithë materialin që zotëron deri më 19 dhjetor. Shkurt, çështja Epstein është larg të qenit e mbyllur.

Top Channel