Përvetësoi fonde publike kur shërbeu si ministër financash, arrestohet ish-presidenti bolivian Luis Arce
Në një video në mediat sociale, një adoleshent qëndron në një park dhe mban një tabelë para kamerës ku shkruhet: “Liri për të burgosurit politikë” dhe “Unë jam kundër Putinit”.
Arseny Turbin, atëherë 14 vjeç, proteston në heshtje për drejtësi. Videoja nuk bëhet kurrë virale, por akti i tij i guximshëm, megjithëse disi naiv, ka pasoja.
Sepse edhe mesazhe të tilla, të cilat pothuajse nuk arrijnë askënd, përfundimisht arrijnë tek autoritetet, të cilat sigurohen që pushteti i Presidentit rus Vladimir Putin të mos kërcënohet. Si rezultat, i riu u dënua me pesë vjet burg. “Krimi” i tij: guximi.
Arseny Turbin, tani 17 vjeç, konsiderohet si një nga të burgosurit politikë më të rinj në Rusi. Ai u transferua në një koloni penale në Perm, më shumë se 1,800 kilometra larg shtëpisë së tij, duke e bërë të vështirë për nënën e tij, Irina Turbin, ta vizitonte. Pavarësisht pengesave, ai përshkruan incidente dhune nga të burgosurit e tjerë dhe gjendjen e tij të dobët fizike dhe mendore. Historia e tij është treguese e shumë njerëzve që sistemi i Putinit dëshiron t’i heshtë.
Me ndihmën e aktivistes së të drejtave të njeriut Anna Karetnikova, dokumentari i DW “Politzek” zbulon brutalitetin dhe poshtërimin që mbizotëron në kampet ruse të paraburgimit: një sistem frike dhe izolimi.
Termi rus “Politzek” do të thotë i burgosur politik dhe është gjithashtu titulli i dokumentarit të ri “Politzek: Zëra që sfidojnë Kremlinin”, i cili u shfaq më 27 nëntor. Prodhimi është nga DW në bashkëpunim me rrjetet France TV, RTBF, VRT dhe SWR. Regjia është shkruar nga Manon Loiseau, Ekaterina Mamontova dhe Sasha Kulaeva.
Xhirimet u zhvilluan fshehurazi në Rusi për gati një vit. Fokusi është në historitë personale të të burgosurve dhe përpjekjet e dëshpëruara të familjeve të tyre.
Një nga protagonistet është artistja Sasha Skotsilenko. Ajo u dënua me shtatë vjet burg për zëvendësimin e etiketave të çmimeve në supermarkete me afishe anti-luftë. “Politzek” ndjek udhëtimin e saj përmes fushatës së nënës së saj për lirimin e saj.
Gjithashtu paraqet rastin e Oleg Orlov, bashkëthemelues i organizatës për të drejtat e njeriut Memorial, e cila u vlerësua me Çmimin Nobel për Paqen në vitin 2022, por tani është e ndaluar në Rusi. Orlov u burgos në shkurt të vitit 2024, me akuzën e “shpifjes së ushtrisë ruse”.
Skotsilenko dhe Orlov u liruan në gusht të vitit 2024 si pjesë e një shkëmbimi të madh të të burgosurve. Megjithatë, për shumë disidentë të tjerë, dyert e burgut mbeten të mbyllura.
Sipas OJQ-së ruse OVD-Info, aktualisht ka 1,586 të burgosur politikë në Rusi. Midis tyre janë regjisorja Zhenya Berkovich dhe shkrimtarja Svetlana Petrychuk.
Në vitin 2021, ata vunë në skenë shfaqjen “Finist, Falconi i guximshëm”, e cila trajton rekrutimin e grave ruse nga Shteti Islamik në Siri. Shfaqja dënon qartë terrorizmin, u vlerësua me dy “Maska të Arta”, çmimi më i rëndësishëm teatror i Rusisë dhe u mbështet nga Ministria Ruse e Kulturës. Megjithatë, të dy gratë u dënuan me nga gjashtë vjet burg secila për “justifikimin e terrorizmit”.
Dokumentari ndjek gjyqin e tyre absurd, pothuajse kafkian një shembull kryesor i luftës së Putinit kundër lirisë së shprehjes.
“Politzek” nuk ka të bëjë vetëm me shtypjen, por edhe me solidaritetin. DW paraqet punën e rëndësishme të disidentëve rusë jashtë vendit që mbështesin të burgosurit politikë në atdheun e tyre, duke përfshirë edhe dërgimin e letrave për të rritur moralin e tyre dhe për t’u kujtuar atyre dhe regjimit, se nuk janë harruar.
Kjo mbështetje mund të jetë vendimtare. Mund të ketë shpëtuar jetën e pianistit Pavel Kusnir. I diplomuari i Konservatorit Tchaikovsky në Moskë ngarkoi katër video kundër luftës në kanalin e tij në YouTube me vetëm pesë abonentë. Kjo është arsyeja pse ai u burgos në Siberi. Ai vdiq në burg pas një greve urie, vetëm katër ditë para shkëmbimit të të burgosurve që kishte tërhequr vëmendjen e medias ndërkombëtare. Por askush nuk dinte për rastin e tij.
Disa nga librat e tij të pabotuar dhe një regjistrim koncerti u publikuan pas vdekjes së tij, dhe sot Kusnir nderohet si një simbol i lëvizjes kundër luftës.
Ashtu si Alexei Navalny, i cili vdiq në një koloni penale në vitin 2024, këta aktivistë lënë pas një gjurmë, zëra shprese në një vend që persekuton ata që guxojnë të shprehin kritika.
Top Channel