Super League, Real Madrid e A22 pretendojnë nga UEFA…4.5 mld euro dëmshpërblim 30/10 12:19
Nga timoni i autobusit të linjës Badalona–Barcelona, deri në stolin e një ekipi të La Ligës. Kjo është historia e jashtëzakonshme e Manolo González, trajnerit të Espanyolit, që për tri dekada ka kaluar çdo shkallë të futbollit spanjoll – nga ligat rajonale deri në elitë.
Të enjten në mbrëmje, skuadra e tij përballet me Atlètic Lleida në Kupën e Mbretit, një ndeshje që i rikthen kujtimet e rrugëtimit të gjatë të 46-vjeçarit. Vetë trajneri i Lleidas, Gabri García, e përshkroi bukur: “E njoh Manolon sepse kemi qenë në të njëjtin nivel. Ne vijmë nga thellësitë.”
Nga shofer autobusi në trajner të La Ligës
Për shumë vite, González udhëhiqte autobusin ndërurban drejt Barcelonës, ndërsa pasdite stërviste ekipe amatore. Vetëm në vitin 2018, pasi kishte kaluar 30 vite në këtë rrugëtim, ai vendosi të lërë punën e sigurt për t’u përkushtuar plotësisht futbollit.
“Njerëzit shohin ku jam sot, por jo çfarë ka pasur pas kësaj,” rrëfen ai. “U zgjohesha në 5 të mëngjesit, drejtoja autobusin deri pasdite, dhe pastaj stërvisja. Ishte e lodhshme, por ia vlejti.”
Në vitin 2020, ekipi i tij modest, Badalona, eliminoi Getafen nga Kupa e Mbretit. Me Peña Deportiva arriti dy herë radhazi në “play-off”. Këto suksese e çuan te Espanyoli B në vitin 2023 – dhe vetëm pak muaj më vonë, në stolin e parë të skuadrës së madhe.
Një “lotari” e fituar me punë
Kur Espanyoli ishte në krizë në Segunda División, Manolo u thirr për ta shpëtuar. Pa përvojë në nivel profesionist, ai pranoi menjëherë: “Më pyetën nëse isha gati. U thashë ‘sigurisht’. Kur nuk beson vetë, je i humbur.”
Rezultati? Në 12 ndeshje, Espanyoli nuk humbi asnjë dhe u ngjit në La Liga përmes “play-off”-it. Sot, me skuadrën në vendin e pestë, Manolo është kthyer në trajnerin më të dashur të tifozëve katalanas.
“Jam një njeri normal”
González e përshkruan veten si “një djalë normal” – i drejtpërdrejtë, me humor dhe pa pretendime. “Nuk kam ardhur për famë,” thotë ai. “Detyra ime është t’i bëj lojtarët më të mirë. Pastaj jeta të çon vetë ku duhet.”
Edhe pse tani stërvit në stadiume me dhjetëra mijëra tifozë dhe me një staf të plotë profesionistësh, Manolo nuk e ka harruar origjinën. “Ende ndjej emocione çdo të enjte, si dikur në Segunda B,” thotë ai me një buzëqeshje.
Nga një shofer autobusi në Badalona, në një trajner të respektuar të La Ligës – historia e Manolo González është një shembull i rrallë i durimit, përkushtimit dhe dashurisë për futbollin.
Top Channel
