Carlo Ancelotti nuk e fsheh ambicien: Dua titullin e 6 botëror për Brazilin, ëndërroj finalen ndaj Italisë 01/11 22:01
Njëzet e një vjeç, me golin e tij të parë në Serie A dhe tashmë me një vision si i rritu, i turpshëm brenda, i fortë në fushë, kroati po rritet me modesti në mesfushën e Zikaltërve dhe po e bën mungesën e Mkhitaryan më pak të rëndë nga sa pritej.
Pikërisht kur dukej se ishte fshehur, ndërkohë që bëhej gati të tregonte veten, Petar Suçiç u kujtoi të gjithëve arsyen e atyre komplimenteve ndaj tij që për disa madje ishin edhe ekzagjeruese. Kroati shënoi golin e pare si Zikaltër nën “Curva Nord”-in e vjetër, hapësira e San Siros së Zikaltërve që kishte bërtitur përsëri si në netët më të lumtura, një kolonë zanore e nevojshme për një pagëzim të tillë. Ai kombinoi Barellën dhe Mkhitaryan, dy mesfushorët qendrorë që mbajnë pozicionin në atë repart për Zikaltrit, në një manovër të vetme.
Konkretisht, Petar zëvendësoi armenin e dëmtuar, duke u vendosur në qendër të majtë, por ai mund të luaj edhe në anën tjetër, ku është hapsira e Barellës. Në fund të fundit, aty e pozicionoi veten kur Zielinski hyri në fushë dhe Nicolò pati më tepër lirshmëri. Pavarësisht, pavarësisht lojës së ndërthurur, kroati i tha Interit atë që ata donin të dëgjonin: ata mund të shqyrtonin me qetësi rikthimin e Mickit të domosdoshëm; data e dhjetorit për rikthimin e tij në fushë është shumë më pak e frikshme tani. Në realitet, Suçiç nuk duket si një zëvendësim i thjeshtë, por më tepër si një trashëgimtar i fronit, gati për ceremoninë e inaugurimit.
I TURPSHEM – Petar nuk kishte titularë që prej një muaji, hera e fundit ishte si titullar për Slavia Pragën në Ligën e Kampionëve më 30 shtator, por ishte në formacionin bazë edhe në ndeshjen Inter-Sassuolo më 21 shtator. Ai nuk shënoi në atë ndeshje, por krijoi asistime për gola, një zakon i mirë për të këtë sezon. Ndër mesfushorët e Serie A që kanë qenë të përfshirë në më shumë se dy gola, vetëm Nico Paz është më i ri se Petar, i cili numëron dy asiste të veç golit të djeshëm: Perla argjentinase e Comos ka lindur në vitin 2004, ndërsa kroati i gjithanshëm ka lindur “vetëm” në tetor 2003.
Por, pavarësisht guximit të tij në fushë, 21-vjeçari Sucic shfaq një drojë natyrale jashtë saj, pavarësisht se shokët e tij të ekipit përpiqen ta bëjnë të jetë më i çlirët dhe ai po studion me ngulm italisht. Kështu që dje, në fund të një mbrëmjeje emocionuese, ai u kufizua duke thënë disa fjalë me zë të ulët para mikrofonit: “Është mirë të shënoj golin tim të parë, jam shumë i lumtur. Po punoj shumë për këtë…”
Dhe pastaj një tjetër akt përulësie: “Është normale të mos luash gjithmonë për një ekip të madh si Interi. Kur mund të jem në fushë, jam i lumtur, dhe kur nuk mundem, thjesht duhet të stërvitem edhe më shumë.” Në realitet, e tija është thjesht një qetësi e qetë, dhurata e ndarë nga kroati tjetër që mbërriti në Milano këtë verë, maestro që e mbulon me këshilla pavarësisht se vesh ngjyrat e rivalëve të tij.
Megjithatë, dje, Petar u detyrua të kënaqej me shkëmbimin e fanellave me një bashkatdhetar tjetër, Pongraçiç i Violës që vetë, fundoren e mbiemrit ka të njëjtë me Modriç.
Top Channel
