Ish-trajneri i Shqipërisë: Ju tregoj dy lojtarët më të fortë. Gruan ma gjeti Capello, por unë zihesha me presidentët

09/10/2025 20:57

Tetëdhjetë vjet nesër. Pothuajse të gjitha të kaluara në fushën e futbollit. Që nga koha kur filloi karrierën e tij si adoleshent deri dy vjet më parë, kur në moshën 78 vjeç vendosi të tërhiqej.

Sot, ai shijon shtëpinë e tij në Lucinico, Gorizia, me gruan e tij Livia, dhe kur mundet (pothuajse gjithmonë), hipën në biçikletë për udhëtimet e tij tradicionale me dy rrota ose udhëton deri në Trieste për t’u kënaqur me pasionin e tij tjetër të madh, lundrimin me vela.

Edy Reja, nesër mbush 80 vjeç! 

Dhe sipas traditës, do ta festoj ditëlindjen time në Barkolana (ngjarja e lundrimit me vela që mbahet çdo vit rreth kësaj kohe në Trieste.). Gjithmonë e kam bërë këtë, përveçse kur isha trajner i Shqipërisë, sepse data e regatës përkonte me angazhimet e ekipit kombëtar.

Shqipëria ishte kapitulli i fundit i një historie shumë të gjatë, e cila filloi në fillim të viteve 1960. 

Isha 16 vjeç dhe Spal i Paolo Mazzës më quante, një klub shumë prestigjioz në atë kohë. Ishte fati im i madh.

 Gjithashtu sepse një nga miqësitë më të rëndësishme të jetës së tij lindi atje, apo jo?

Fabio Capello… Po ai erdhi me mua dhe ishte gjithashtu nga Friuli. U bëmë miq menjëherë dhe nuk i humbëm kurrë kontaktet. Jetonim në të njëjtin apartament dhe luanim së bashku në mesfushë. Ai ishte shumë më i mirë teknikisht, por unë vrapoja shumë…

Dhe në Ferrara ju gjetët gratë tuaja të jetës… Na e tregoni pak historinë!

Fabio Capello më prezantoi me gruan që kam sot; ajo ishte shoqja më e mirë e gruas së tij. Më saktë, shoqja e asaj që do të bëhej gruaja e tij.

 Rrugët tuaja të futbollit u ndanë më pas. 

Po, unë shkova në Palermo, ku pata një jetë dhe përvojë të mrekullueshme futbolli, por…

 Por? 

Isha gati të transferohesha te Kaljari, një vit para titullit të famshëm. Në minutën e fundit, Palermo bëri një ofertë më të lartë dhe presidenti Mazza më shiti tek ata. Mund të isha bërë kampion i Italisë me Rivën…

 Shoku juaj Capello i arriti sukseset e tij të mëdha si trajner më shpejt, ndërsa juve ju desh të bënit një rrugë të gjatë… 

Mund të kisha arritur në Serie A më herët, por pasi e arrita me Viçencën, Breshan dhe Kaljarin, preferova të bëja zgjedhje të tjera.  

Për shkak të temperamentit tuaj shpesh keni pasur përplasje me presidentët. A është e vërtetë?

Unë preferoj të jem i qartë, dhe kjo ndonjëherë mund të jetë problem. Me Korionin (te Bresha) dhe Celino-n (te Kaljari) ishte…si të thuash… ishte pak e tensionuar.  

Por duhet t’i jetë mirënjohës Celinos, apo jo? 

Absolutisht. Isha 58 vjeç dhe kisha vendosur të ndërprisja karrierën si trajner; nuk doja më. Ai ishte personi që më bindi të vazhdoja.”  

Te Kaljari, arritët ngjitjen e tij të tretë në Serie A pas atyre me Breshian dhe Viçencën. Kjo u pasua nga një ngjitje e dyfishtë me Napoli. Ju jeni një specialist i vërtetë në këtë fushë. A ju bën krenar etiketimi, apo ju duket si ulje? 

Jo, jam i kënaqur. Kam arritur të ngjis një kategori më lart 7 skuadra. Në fakt, tetë, me ngjitjen e Shqipërisë nga vazo C në B në Ligën e Kombeve. Kundër Torinos, humbëm Serinë A në play-off. Dhe kundër Kozencës, humbëm vetëm me një pikë.

Napoli është pika tjetër e madhe e kthesës, apo jo? 

Ne filluam në Serie C dhe arritëm në UEFA. Ne lançuam lojtarë si Hamsik dhe Lavezzi. Ishte fillimi i një cikli që, pas shumë vitesh, e çoi atë klub drejt fitimit të dy titujve.  

Me Aurelio De Laurentiis, harmoni e madhe, por edhe përplasje të mëdha…

Kam dhënë dorëheqjen disa herë, por pastaj gjithçka kthehej në normalitet brenda 24 orësh me një telefonatë të thjeshtë. Kështu është presidenti. Por ai është një njeri i jashtëzakonshëm dhe një menaxher tepër i mirë. Ai ka bërë dhe vazhdon të bëjë gjëra të jashtëzakonshme.

Pas De Laurentiis, Lotito… 

Një tjetër president i shkëlqyer. Shumë tifozë në Romë nuk e pëlqejnë, por ajo që ka bërë për lacion është e jashtëzakonshme. Patëm edhe disa mosmarrëveshje me të, por gjithçka u zgjidh shpejt.  

Me Lacion, rezultate të shkëlqyera, por edhe keqardhja më e madhe. 

Përfundova në vendin e katërt dhe të pestë, por në të dyja rastet e humbëm për pak Ligën e Kampionëve, vetëm për shkak të diferencës së golave….

Midis presidentëve të saj është edhe Perkasi. 

Një sipërmarrës i shkëlqyer, një ekspert i shkëlqyer i futbollit, duke qenë një ish-lojtar. Ai ndërtoi një mrekulli te Atalanta.

 Dhe edhe këtu ishte momenti që hapi ciklin. 

Po. Por pastaj mbërritja e Gasperinit ishte vendimtare. Ia rekomandova Perkasit. E kisha pasur Gasperinin si lojtar te Peskara dhe isha i bindur se ai mund të ishte personi i duhur.

Qindra lojtarë të stërvitur. Cili ishte më i forti? 

Do të përmend dy. Pirlon, të cilin e nisa në Serie B te Bresha kur ishte 18 vjeç. Dhe Klosen, një lojtar me forcë mendore dhe profesionalizëm të paimagjinueshëm. 

Cili ishte ljtari që mund të kishte bërë më shumë, por dështoi? 

Matuzalem. Klas i pastër. Klas botëror, por mentaliteti i tij nuk ishte ai i një atleti.

 

Top Channel