Gruaja e Kirk merr drejtimin e organizatës së tij: Charlie na kishte përgatitur për një moment të tillë 18/09 22:34
Atij i pëlqen të përflitet dhe të provokohet dhe në këtë aspekt, ai nuk është aspak si babai i tij, të cilit nuk i pëlqente të ishte në qendër të vëmendjes.
Pasi postoi komente plot dashuri për babain e tij të famshëm dhe nxori në ankand portretet e tij, duke mbledhur dhjetëra komente entuziaste, Giuseppe Salvatore Riina, djali i shefit të Cosa Nostra-s, Totò, i cili u kthye në Corleone pasi vuajti një dënim tetëvjeçar për krime mafioze, kthehet në qendër të vëmendjes për një intervistë në Lo Sperone Podcast.
Natyrisht, edhe në të kaluarën, fjalët e djalit të kumbarit nuk përmbajnë asnjë gjurmë kritike ndaj familjes së tij apo pendimi për krimet për të cilat u dënua.
“Përkundrazi, babai im nuk urdhëroi kurrë vrasjen e Giuseppe Di Matteo-s së vogël. Kur u vra Giovanni Falcone, ai nuk ishte më problem për Mafian apo Totò Riinën, por për të tjerët pas kuintave”, deklaron ai teksa duartrokitet nga folësit.
“Lëvizja anti-mafia është një karvan i përbërë nga njerëz që duhet të jenë në qendër të vëmendjes dhe rastet e gjyqtares Silvana Saguto dhe sipërmarrësit Antonello Montante, mbështetës të anti-mafias në pamje, e demonstrojnë këtë”, thotë ai ashpër… Në emër të “mendimit të lirë dhe demokracisë”, djalit të shefit i kërkohet mendimi i tij për pak nga gjithçka. Duke filluar, natyrisht, me të atin.
“Ai ishte një njeri i madh. Një person që gjithmonë luftonte sistemin. Serioz, i ndershëm, e mbante fjalën dhe mendonte për familjen e tij. Nuk e kam parë kurrë të kryejë një akt dhune ose të kthehet në shtëpi me armë në dorë dhe të mbuluar me gjak”, u përgjigj Giuseppe Salvatore, i pashqetësuar për dhjetëra dënime me burgim të përjetshëm të mbledhura nga shefi.
Dhe folësit e lanë të fliste, duke ndihmuar në pikturimin e një Totò Riina të përkushtuar për të luftuar kundër padrejtësive të pronave të mëdha dhe një viktimë e një mjedisi të varfër dhe të dhunshëm. Ky është versioni i historisë që Cosa Nostra është përpjekur gjithmonë të përhapë.
“Ai u arrestua sepse ishte një bezdi, ashtu si në një moment të caktuar Bernardo Provenzano dhe Matteo Messina Denaro ishin një bezdi, sepse ishin të sëmurë dhe nuk ishin më të dobishëm në atë shtet për ata që mbanin vërtet paratë e mafies”, përsëriti Riina Jr., duke përsëritur refrenin e zakonshëm se mafia e vërtetë nuk është në Siçili, por në Romë.
I pakënaqur me rehabilitimin e figurës së tij atërore, Giuseppe Salvatore, i njohur si Salvuccio nga miqtë e tij, e krahasoi veten, pa frikë nga tallja dhe në heshtjen e bashkëbiseduesve të tij, me fëmijët e Gazës.
“Sepse, ashtu si palestinezët e vegjël, gjithmonë i kam përjetuar gjërat sikur të isha në një gjendje të vazhdueshme emergjence. Megjithatë, kur na është dashur të iknim nga një strehë në tjetrën me babin, ishte si një festë për mua sepse njihja vende dhe njerëz të rinj. Nga ana tjetër, nuk më është ndaluar kurrë të largohesha nga shtëpia. Madje linda në klinikën Noto, më e famshmja në Palermo, me emrin dhe mbiemrin e babait tim. Dhe të gjithë e dinin këtë”, tha ai.
Në bisedën e gjatë, nuk mungojnë referencat për Giovanni Falcone dhe Paolo Borsellino, dy magjistratët e vrarë nga Riina dhe udhëheqësit e Cosa Nostra. Por babai i tij, përsërit ai, nuk kishte të bënte fare me bombardimet e vitit 1992. Nxitësit ishin të tjerë, belbëzoi ai, duke shruar “ndoshta dikush që donte të ndalonte hetimet për pastrim parash ose kontrata mafioze”.
Top Channel
