“Kur dikush vjen të më marrë me një Porsche, unë nuk hipi, preferoj metronë”, rrëfimi i Laura Pausini: Shita 40 milionë kopje albumesh dhe mbeta pa asnjë lek

Flet, bën shaka, përqafon njerëzit. “Ti me çelësat e kuq në qafë, nuk po kënaqesh shumë, apo? Je vetëm për të shoqëruar dikë? Po zbres dhe të jap një puthje, ndoshta e ndryshon mendjen. Si quhesh? Marco? Nuk është e mundur, gjithmonë ka një Marco (si ai i ‘La Solitudine’)”, thotë ajo, duke shkaktuar të qeshura në sallën e teatrit Triennale.

Dy truprojat përpiqen ta çojnë në dhomën e saj pas tre orësh bisedash dhe muzike, por Pausini është e papërmbajtshme dhe e pandalshme, duke qëndruar me fansat e saj.

Fati dhe fillimet

“Mami më thotë të mos flas për fat, sepse është punë e vështirë, por kështu është: Kam qenë me fat,” rrëfen ajo para zv.drejtoreshës së “Corriere” Barbara Stefanelli dhe Andrea Laffranchi. “Kur isha 16-17 vjeç, fitova një konkurs për Sanremo Giovani, por nuk më thirrën. Babai ishte histerik dhe donte të denonconte padrejtësinë në Maurizio Costanzo Show, por në fakt shkoi më mirë kështu – nuk e kisha këngën, nuk kisha ende ‘La Solitudine’. Kënga është gjithçka.”

Fati i saj u ndryshua në vitin 1993, kur fitoi në Sanremo. Në publik ishte drejtori i një radioje holandeze që transmetoi këngën e saj pa pushim, duke e bërë atë këngën më të dëgjuar në Holandë për një vit e dy muaj, duke shënuar hapin e parë drejt suksesit ndërkombëtar.

Bukuria dhe pasiguria

Suksesi erdhi me pasiguri personale. “Në pamjet e mia të vjetra shoh që kisha mbështjellë gjinjtë për të dukur më e dobët. Në atë kohë gratë e bukura konsideroheshin të tilla. Më pas erdhi Kim Kardashian. Gjithmonë mbuloja veten sepse doja të përqendrohesha tek ajo që thosha me këngë dhe kisha frikë mos nuk pëlqehesha nga burrat që më pëlqenin mua… Por kjo është një fitore e moshës. Më duhej të prisja të mbushja 40 vjeç për të kuptuar se ndihesha më simpatike se në adoleshencë.”

“Në vitin 2001, menaxheri më dha telefonin e Michael Jackson. A mund ta imagjinoja që ishte ai? Jackson më kërkoi të përfaqësoja Italinë në një projekt me yje botërorë si Mariah Carey e Céline Dion, për 11 shtatorin. ‘Mund të këndosh një strofe dhe refren me mua?’ Babai im ishte gati me bllokun e autografeve, por projekti nuk u realizua për shkak të grindjeve mes Jackson dhe Sony,” rrëfen Laura duke imituar zërin e hollë të mbretit të pop-it, duke shkaktuar të qeshura të mëdha.

Gjatë intervistës, ajo ndërpret dhe pyet me humor një prej fansave: “Ti që qesh ashtu, kush je? Mattia, erdhe nga Genova vetëm për këtë? Je i çmendur, do të vij të të kërkoj!”

Në publik ishte edhe Mimmo, i futur në Guinness për numrin më të madh të koncerteve të ndjekura nga një artist i vetëm (mbi 400), si dhe një grua shtatzënë që i lejoi të përkëdhelte barkun, duke treguar se kishte mbetur shtatzënë natën e një koncerti të saj pas disa vështirësish.

Fat, punë dhe qëndrueshmëri

“Nuk jam nga ata që i hedhin paratë kot, por edhe pse kam shitur 40 milionë kopje, kam mbetur pa asgjë dhe më duhej të nisja nga e para,” tregon Pausini. Ka fajtorë, thotë, “një ditë kur të jem e mençur si Ornella Vanoni do t’i tregoj emrat.” Kjo është pjesë e botës së muzikës dhe mund t’i ndodhë kujtdo.

Për marrëdhënien me paratë, tani kujdeset motra e saj. “Unë tërhiqem nga thjeshtësia. Kur dikush vjen të më marrë me Porsche, nuk hipi. Më pëlqen të marr metronë dhe të zbuloj gjëra që nuk i kam jetuar.”

Vajza dhe familja

Të rrisësh një vajzë si Paola Carta, 12 vjeçe, nuk është e lehtë: “Përpiqem t’i ofroj një përditshmëri të thjeshtë, por jemi në një kohë kur edhe prindërit nuk dinë si të sillemi. Unë kaloja orë përpara pasqyrës kur isha e re, ndërsa ajo nuk ka kohën për të zbuluar veten, sepse ka ekranet. Thotë që bën detyrat me shokët, por në fakt po luan Roblox.”

Covid-i ka vështirësuar rolin e nënës: “Pandemia ndryshoi zakonet shoqërore. Më duhet t’i shpjegoj përsëri si t’i japë dorën një shoku ose si ta përqafojë dikë kur hyn në shtëpi. Ende nuk e bën vetë.”

Laura emocionohet kur flet për vajzën: “Paola është gjëja që më bën më krenare. Më ka ndryshuar dhe rilançuar. Kur lindi, po mendoja të merrja pjesë në ‘The Voice’ në Meksikë, por ajo më shtyu të mos ndalem. Tani bëj më shumë gjëra se më parë. Më ka bërë të ndihem më e fortë dhe më energjike. Ka kuptuar që nëse ndalem, bëhem e palumtur. Ndoshta ka nevojë të më shohë në lëvizje për t’u frymëzuar.”

Një zhgënjim i madh ishte vendimi i televizioneve që nuk transmetuan koncertin “Amiche per l’Abruzzo”, i cili do të kishte mbledhur më shumë fonde.

Për performancën e saj të parë si soliste në San Siro në vitin 2007, ku u bë gruaja e parë që arriti këtë, Laura ndihet krenare që u bë pararendëse për koleget e saj “Alessandra Amoroso, Elisa, dhe do të ishte bukur ta bënte edhe Giorgia, e meriton. Unë nuk kam qenë kurrë ziliqare për koleget, blej disqet e tyre dhe dëgjoj këngët e tyre.”

Top Channel