Vdekja e Giorgio Armanit ngre pikëpyetjet e trashëgimisë, çfarë do të ndodhë me perandorinë e modës që ai ndërtoi?

Giorgio Armani, i cili vdiq të enjten në moshën 91-vjeçare, ishte aksionari i vetëm kryesor i kompanisë që ai themeloi me partnerin e tij të ndjerë Sergio Galeotti në vitet 1970 dhe mbi të cilën ai mbajti një kontroll të fortë, si të aspekteve krijuese ashtu edhe menaxheriale deri në fund.

Ai nuk ka lënë pas fëmijë për të trashëguar biznesin, i cili gjeneroi të ardhura relativisht të qëndrueshme prej 2.3 miliardë eurosh në vitin 2024, por fitimet e të cilit ishin tkurrur për shkak të një recesioni të gjerë të industrisë.

Pavarësisht ngadalësimit, kompania mbetet jashtëzakonisht tërheqëse, thonë ekspertë të industrisë si Mario Ortelli, partner menaxhues i firmës këshilluese të luksit Ortelli&Co.

“A mund të jetë Giorgio Armani një objektiv interesant? Përgjigja është absolutisht po, është një nga markat më të njohura në botë, me një vizion stilistik të përcaktuar qartë dhe në mënyrë unike”, tha Ortelli, duke shtuar megjithatë se një marrëveshje në afat të mesëm do të ishte e pamundur.

Gjatë viteve, prodhuesi i kostumeve të njohura të pastrukturuara mori disa qasje, duke përfshirë një në vitin 2021 nga John Elkann, pasardhës i familjes Agnelli të Italisë dhe një tjetër nga marka luksoze Gucci, kur Maurizio Gucci ishte ende në krye.

Armani, për të cilin ekspertët e industrisë thonë se ishte veçanërisht i kujdesshëm ndaj rivalëve francezë, vazhdimisht përjashtoi çdo marrëveshje të mundshme që do të kishte dobësuar kontrollin e tij dhe refuzoi të listonte grupin e tij në bursë.

Ai vendosi masa për të siguruar vazhdimësinë dhe pavarësinë për biznesin e tij, të cilin e drejtonte me anëtarë të besuar të familjes dhe një rrjet kolegësh të vjetër.

Ai lë pas një motër më të vogël, Rosanna, dy mbesa, Silvana dhe Roberta, dhe një nip, Andrea Camerana, me mbesat dhe nipin që të gjithë zënë role të rëndësishme në grup. Krahu i tij i djathtë, Pantaleo Dell’Orco, konsiderohet gjithashtu si anëtar i familjes dhe të pesë prej tyre janë trashëgimtarë të mundshëm.

Më shumë qartësi mbi planet e tij mund të dalin në javët në vijim, kur të hapet testamenti i Armanit.

Sigurimi i trashëgimisë së tij përmes një fondacioni

Giorgio Armani filloi të mendonte për një plan për të garantuar një trashëgimi të qetë dhe për të ruajtur pavarësinë e kompanisë më shumë se një dekadë më parë, gjë që e çoi atë në krijimin e një fondacioni në vitin 2016.

Qëllimi i tij i deklaruar ishte të “mbronte qeverisjen” e aseteve të Grupit Armani dhe të sigurohej që ato të mbeteshin në përputhje me parimet që ishin “veçanërisht të rëndësishme” për të.

Stilisti i tha të përditshmes italiane Corriere della Sera në vitin 2017 se një mekanizëm i tillë ishte i nevojshëm për të ndihmuar trashëgimtarët e tij të shkonin mirë dhe për të shmangur blerjen ose ndarjen e grupit nga të tjerët.

Fondacioni aktualisht mban një pjesë simbolike prej 0.1% të aksioneve në grupin me seli në Milano, por pas vdekjes së tij pritej të merrte një pjesë më të madhe, së bashku me trashëgimtarët e tjerë, tha ai në të njëjtën intervistë.

Ai tha gjithashtu se tre kandidatë që ai kishte caktuar do të drejtonin fondacionin.

Armani gjithashtu hartoi një statut të ri të kompanisë që do të hyjë në fuqi pas vdekjes së tij, i cili do të përcaktojë parimet e ardhshme qeverisëse për ata që trashëgojnë grupin.

Stutorët kërkojnë një “qasje të kujdesshme ndaj blerjeve” dhe ndajnë kapitalin aksionar të kompanisë në disa kategori me të drejta dhe kompetenca të ndryshme vote. Nuk është e qartë nga dokumenti se si do të shpërndahen blloqet e ndryshme të aksioneve.

Ato gjithashtu deklarojnë se çdo listë e mundshme në bursë do të kërkonte mbështetjen e shumicës së drejtorëve dhe mund të ndodhte vetëm “pas vitit të pestë pas hyrjes në fuqi të këtij statuti”.

I vogël por i bukur

Duke komentuar rezultatet financiare të kaluara, Giorgio Armani nënvizoi vendosmërinë e tij për të vazhduar të zhvillojë një biznes që është relativisht i vogël në shkallë krahasuar me gjigantin francez LVMH dhe rivalë të tjerë si Kering, pronari i Gucci-t dhe shtëpinë italiane të luksit Prada.

“Në çdo rast zgjodha të investoj në projekte me rëndësi të madhe simbolike dhe praktike, të cilat janë thelbësore për të ardhmen e kompanisë”, tha ai në deklaratën e rezultateve në korrik.

Këto investime përfshinin rinovimin e dyqaneve kryesore si ndërtesa e saj në Madison Avenue në Nju Jork dhe Emporio Armani në Milano, si dhe shpenzimet për Palazzo Armani të ri në Paris dhe marrjen në dorë të menaxhimit të tregtisë elektronike.

Evropa gjeneron pothuajse gjysmën e të ardhurave të Grupit Armani, një përqindje shumë më e lartë se për markat e tjera të luksit, me Amerikën dhe Azinë e Paqësorit që përbëjnë rreth një të pestën secila.

Grupi kishte 570 milionë euro në para neto në fund të vitit 2024 pas rritjes së investimeve.

Të besuarit e tij do marrin drejtimin gradualisht

Në intervistën e tij të fundit për Financial Times, Giorgio Armani tha se dëshironte një dorëzim gradual të detyrës te bashkëpunëtorët e tij më të ngushtë dhe familja.

“Planet e mia për trashëgimi konsistojnë në një tranzicion gradual të përgjegjësive që kam mbajtur gjithmonë tek ata më të afërt me mua… siç është Leo Dell’Orco, anëtarët e familjes sime dhe i gjithë ekipi i punës”, tha ai për rubrikën “How To Spend “It të FT.

Në një nivel menaxherial, grupi do të duhet të plotësojë rolet e kryetarit dhe drejtorit ekzekutiv që mbaheshin nga vetë Giorgio Armani, me veteranë afatgjatë si Giuseppe Marsocci dhe Daniele Ballestrazzi midis opsioneve të mundshme.

Zgjedhja e strukturës së duhur krijuese mund të jetë më e ndërlikuar.

Mbesa e Armanit, Silvana, punoi së bashku me xhaxhain e saj në dizajnimin e koleksioneve të grave, ndërsa Dell’Orco bashkëpunoi me të në koleksionet e burrave.

“A do të ketë kompania një drejtor të vetëm krijues? Apo do të ketë disa udhëheqës krijues ose drejtorë specifikë të linjës? Kjo është diçka që Giorgio Armani ndoshta e ka përshkruar në udhëzimet që fondacioni do të zbatojë”, tha Ortelli.

 

 

Top Channel