Shtatë të plagosur nga sulmet e Iranit, Netanyahu thirrje izraelitëve: Mund të dilni nga strehimoret 13/06 23:01
“Nuk kam dëshirë…”. Kështu, me një mesazh pas ndeshjes me Moldavinë, Claudio Ranieri me mirësi, por çuditërisht, e refuzoi propozimin për të marrë drejtimin e kombëtares italiane.
Gjithçka ishte bërë, përcaktuar, planifikuar. FIGC kishte kontaktuar presidentin e Romës, Friedkin, për të shqyrtuar mundësinë e emërimit të Ranierit si trajner, pa e rrëmbyer atë nga “Verdhekuqtë”, me formulën e një roli të dyfishtë de facto: meqenëse trajneri është mbikëqyrës i presidentit dhe jo punonjës i klubit.
E autorizuar nga Friedkin, federata kishte filluar negociatat me Ranierin, i cili jo vetëm që kishte dhënë miratimin, por edhe kishte përcaktuar stafin. Gjithçka ishte gati, madje edhe çështjet ligjore po përcaktoheshin.
Pastaj, gjatë natës, erdhi kthesa. Kishte disa kushte të veçanta: kur në ekipin kombëtar, Ranieri për shembull nuk mund të fliste për Romën dhe anasjelltas, dhe detaje të tjera u ranë dakord.
Duket se në minutën e fundit Friedkins kishin frikë se mos e “humbnin” Ranierin, në kuptimin që nuk do ta kishin më siç kishin llogaritur. Kështu që Ranieri, i cili kishte thënë po me entuziazëm, duke kuptuar vështirësinë e situatës, do të ishte kthyer mbrapsht.
Dhe tani? Sigurisht, Italia është në shok për herë të dytë: pas shokut të Oslos, shkarkimit dhe së fundmi “shokut” të dytë, “jo”-së së papritur të Ranierit.
Emri i Stefano Piolit rikthehet, i cili mund të largohej lehtësisht nga Al Nassr në korrik dhe do të ishte futur në ekipin kombëtar. Por gjërat kanë ndryshuar dhe për ish-teknikun e Milanit, i cili gjithmonë e më shumë shihet pranë një rikthimi të mundshëm te Fiorentina.
Në sfond, shumë në sfond tani, Roberto Mancini ose tre nga ish-lojtarët, De Rossi, Cannavaro, Gattuso.
Top Channel
