Muzeu i dy kohëve/ Gjirokastër, tregon etnografinë dhe historinë e socializmit shqiptar

Për dekada të tëra ai përfaqëson një histori identiteti të dyfishtë, historinë e identitetit etnografik të Gjirokastrës dhe të rrethinave pasi këtu kanë të ekspozuara me dhjetëra objekte përfshi edhe kostume tradicionale të jetës së përditshme të qytetit dhe të fshatit dhe njëkohësisht tregohet edhe historia e lindjes dhe jetës së Enver Hoxhës megjithëse nuk është shumë e dokumentuar dhe shumë e dukshme vizualisht brenda muzeut.

“Ky muze është me identitet të dyfishtë sepse përveçse muze etnografik është edhe shtëpia ku ka lindur Enver Hoxha. Një pjesë e mirë e turistëve sidomos të vendeve të ish lindjes  por edhe turistë kosovarë janë të interesuar të dëgjojnë rreth periudhës së socializmit dhe e identifikojnë këtë me shtëpinë e lindjes së Enver Hoxhës. Pjesa tjetër e turistëve sidomos turistët evropianë janë shumë të interesuar të dëgjojnë për etnografinë dhe të shikojnë objektet etnografike që ndodhen në muzeun tonë. Ne flasim për të dyja pjesët varet përse janë të interesuar vizitorët. Ky është një muze etnografik por kur vizitorët kërkojnë të dinë edhe për Enver Hoxhën ne e tregojmë edhe historinë e tij. Ky është një nga objektet më të vjetër të ekspozuar brenda muzeut etnografik. Siç e shikoni situata e konservimit të tij nuk është e duhura sepse kjo veshje që është më shumë se 150-vjeçare është e ekspozuar ndaj lagështisë, pluhurit dhe agjentëve të tjerë atmosferikë”, shprehet Jona Kaçi.

“Gjirokastra njihet si një prej qyteteve të Ballkanit që për stilin e qëndisjes vjen direkt pas Stambollit. Qëndisjen nuk e arrinte asnjë. Ishte A-ja”, shprehet Stavri Çati, etnograf.

A ka mundësi për trajtimin e duhur të objekteve në muze për ti risjellë autentike?

“Kush do t’i bëjë? Kush do t’i qëndisë? Nuk ka më qëndistarë. Kujtoj që në Festivalin Folklorik që përkoi me 40 vjetorin e Çlirimit i deshën 60 vajza që punuan një vit për të bërë disa rregullime në kostume. Kishte qëndistarë të tjerë që punon përgjatë katër vjetëve me të gjitha materialet. Kostumet mund të datohen por kanë mungesa të shumta dhe janë deformuar. Ne kemi humbur kostumin e Gjirokastrës sepse sot këdo që të pyesësh nuk e di cili është kostumi.”

Se shpejti në këtë muze pritet të ketë ndryshime që kanë të bëjnë me konceptimin më drejt të identitetit të tij dhe të japë zgjidhje për konservimin dhe ekspozimin siç duhet të objekteve dhe kostumeve të rrallë brenda muzeut.

Top Channel