Politika ndahet nga axhenda e qytetarëve

Opozita politike po bën përshtypje në publik për çështje të cilat të lënë shijen e mungesës së rendit dhe të mospërkimit me shqetësimin adekuat që ka publiku. Kështu, për shembull, Partia Demokratike vazhdon të denoncojë Kryeministrin Rama për mosdeklarim të asaj që ajo e konsideron “skandali i dosjes dhe historisë penale të deputetit A.Ndoka”. Po kjo opozitë vijon prej disa ditësh të bëjë deklarata e shpalosje letrash për atë që e konsideron “skandalin e shekullit” për CEZ-in. Edhe pse, sipas saj, ky është skandali më tronditës, sërish konstatohet se ndjeshmëria dhe reagimi publik nuk përkon me alarmin e opozitës. Po në këtë vazhdë denoncimesh, opozita deklarohet për rrezikshmërinë e projektligjit të qeverisë për IMEI, si një e dhënë personale e përdoruesve të telefonit. Edhe pse kjo çështje përbën interes të lartë për çdo shtetas, sërish ajo nuk po gjen mbështetje masive dhe as shprehje shumëzërëshe prej vetë qytetarëve. E njëjta gjë duket se po ngjet edhe me qëndrimin që aktualisht po mban opozita dhe paraprirësi i shprehjes së saj, ish-kryeministri Berisha, për reformën në arsimin e lartë dhe masën drastike të qeverisë për mbylljen dhe pezullimin e dhjetëra institucioneve universitare dhe jo vetëm, në sistemin publik dhe atë jopublik të vendit.

Pra, ka një vanitet publik ndaj asaj që denoncon opozita. A është ky thjesht një refuzim në heshtje i axhendës së opozitës zyrtare?! Pse ngjet kjo? Pse kjo ftohtësi? Pse nuk fitohet reagimi dhe ndjeshmëria e lartë publike ndaj kauzave apo kazuseve që denoncon opozita politike e vendit?

Natyrisht, mungesa e rendit dhe renditjes sipas peshës specifike të çështjeve që ngre opozita në raport me interesimin adekuat të publikut, besoj se është arsyeja kryesore.

Qytetarët dhe shoqëria civile e vendit po konsumojnë, më së shumti në lirinë e tyre virtuale, reagimet, denoncimet, protestën dhe përbuzjen maksimale ndaj skandalit të vjedhjes brenda Bankës së Shqipërisë. Protagonisti më i rëndësishëm i denoncuar është guvernatori i BSH-së, zoti Ardian Fullani. Skandali ka goditur për herë të parë në të gjithë historinë e këtij institucioni të dorës së parë, jo vetëm besueshmërinë ndaj saj, jo vetëm integritetin dhe pastërtinë ligjore e administruese brenda saj, por krejt besueshmërinë ndaj shtetit dhe sistemit bankar të vendit. Guvernatori, i cili ka shembur plotësisht jo vetëm imazhin dhe besueshmërinë, moralin dhe funksionin e tij në kaq vite, së fundmi po shërben edhe si simbol i ekspozimit të “kapjes së ndërsjellë mes tij dhe politikës”. Kjo kapje është përmasa e ajsbergut që përfaqëson funksioni dhe roli apo historia dhe përvoja e qenies së tij gati 10-vjeçare në detyrën e guvernatorit të BSH-së.

Ky skandal unik dhe me kosto të shumëfishta, nuk është aspak në epiqendër të axhendës së politikës. Atë po e mban dhe ngre si kryeçështje të shqetësimit dhe ndjeshmërisë publike vetëm media, rrjetet sociale dhe sidomos disa zëra të rinj e të shfaqur të shoqërisë civile. Deklaratat e deritanishme të politikës më shumë tradhtojnë “merimangën” e lidhjeve dhe besimeve reciproke mes udhëheqësve politikë dhe guvernatorit sesa shkaktojnë besim e mbështetje për maturitet.

Subjekti i “Guvernatorit dhe vjedhjes së BSH-së”, po rikthen seriozitetin qesharak të shtetit shqiptar në mediat globale. E përditshmja e Parisit, “Le Figaro” shënonte titullin “Bankierët në Shqipëri vjedhin bankat e tyre”. Mjaftojnë disa tituj të tillë në shtypin dhe mediat europiane dhe ato botërore të vjelim rezultatet e bjerrjes së plotë të imazhit të shtetit dhe të vetë sistemit bankar e atij financiar të vendit. Por, për kësi kostosh dhe ndëshkimesh tronditëse, kjo kastë politike dhe sidomos shtetarë e nëpunës të lartë si guvernatori i sheikëzuar shqiptar, jo vetëm që nuk ndëshkohen, por as nuk vihen në pozitë për t’u “zhdukur” nga jeta dhe qëndrimi në misione publike.

Ish-kryeministri Berisha, si një protagonist që jeton kohën e re të të qenët opozitari pa asnjë kompleks, e gjen të leverdishme, për qëllime që ai i di, ta krahasojë skandalin e tanishëm me atë që ai nuk e zbuloi e zbardhi dot për vite e vite të qenies së tij në krye të shtetit dhe në krye të qeverive. Kjo është shkalla më e re e ironisë me publikun, me shtetin, me ligjin dhe sidomos me vendin tonë të sharlatanizuar në sytë dhe memorien e opinionit ndërkombëtar. Me këtë rol diabolik të politikanit të regjur dhe të plakur, zoti Berisha po tenton haptazi të devijojë axhendën dhe sidomos syçelësinë e publikut ndaj këtij skandali, që nuk ka nevojë për të pasur një të dytë pranë.

Shoqëria civile dhe gjithë komuniteti i gazetarëve profesionistë, janë tashmë para një kazusi, i cili nuk duhet lënë të mbulohet apo mbivendoset me asnjë çështje tjetër. Skandali i vjedhjes në Bankë dhe sidomos roli i Këshillit Mbikëqyrës dhe ai i Guvernatorit në veçanti, duhen mbajtur në epiqendër të vëmendjes publike, ligjore dhe institucionale.

Për t’u trajtuar ky rast nevojitet të shprehen vetëm individë e protagonistë që gëzojnë ndërgjegjen e re dhe lirinë e të qenët të paimplikuar. Kjo ka nisur. Po e bëjnë disa të rinj dhe qytetarë të panjohur, falë skrupullit në ndërgjegjet e tyre dhe falë protestës që, për shkak të kastave të kleptokratëve të këtij tranzicioni, është akumuluar për t’u derdhur. Pika e ndarjes mes politikës dhe qytetarëve shqiptarë, kësaj here është më e duhur se kurrë. Po na ndan axhenda e shqetësimeve, reagimeve dhe protestave.

Le ta përdorim këtë ndarje për epilog të tranzicionit!

Gazeta “Shqip”

Top Channel