Komisioni mjekesor i mbyll deren te semures

Shefija Selimaj, 59 vjece, nga fshati Ujmisht i Rrethit te Kukesit, prej 16 vjetesh eshte gati e paralizuar, pasi ka pesuar demtime ne shtyllen kurrizore. Nje operacion i vitit 1993, i realizuar ne Tirane, i ka shpetuar jeten, por nuk ka mundur t’i ktheje me aftesine per pune. Mjeket kane thene se ajo eshte nje invalide e pakthyeshme dhe duhet te trajtohet si e tille nga shteti. Duhet te trajtohet me nje pagese te vecante, qe i mundeson te pakten blerjen e ilaceve dhe mbijetesen.

Edhe Shefija ka pasur deri nje vit me pare nje pagese si e paafte per pune, mbasi eshte siguruar ne baze te rregullave, por kete vit, ndonese gjendja e saj shendetesore nuk eshte permiresuar, asaj i eshte refuzuar nje gje e tille. I shoqi, Safeti, tregon i shqetesuar se komisioni i Tiranes nuk ka pranuar t’i jape raport si invalide. “Do te ankohem deri ne Strasburg per te fituar te drejten e mohuar”, thote ai, duke na treguar nje tufe dokumentesh qe vertetojne se semundja e Shefijes eshte e pasherueshme dhe qe nuk i mundeson asnje lloj pune. Shefija jeton ne fshatin Ujmisht, 25 km larg nga Kukesi, se bashku me te shoqin, gruan e dyte te tij, me femijet e gruas se dyte, si dhe me nenen e burrit.

Ajo tregon se vete nuk ka pasur femije dhe per kete arsye ka lejuar qe i shoqi te martohej me nje grua tjeter, ne menyre qe t’i sillte ne jete trashegimtar. Operohet ne muajin korrik te atij viti, nje nga operacionet me te veshtira qe jane realizuar ne ate kohe ne Shqiperi. “Me kane marre kocke ne kembe per te riparuar shtyllen kurrizore”, tregon Shefija, duke shtuar se tashme nuk mundet as te qendroje ne kembe para komisionit, ndersa per pune as qe behet fjale.
Qe nga vitet 1993-‘94 ajo ka perfituar nga programet e asistences shteterore per te semuret e kesaj kategorie, duke marre falas disa prej ilaceve me te rendesishme, sic eshte Rifadina etj. Nje muaj me pare eshte paraqitur para Komisionit te Kempit ne Tirane, por kerkesa e saj per te rinovuar raportin eshte rrezuar.

“Qe prej vitit 1993 me eshte diagnostikuar spondeliatroze dhe realisht jam invalide e grupit te dyte, mirepo komisioni i mjekeve me ka dhene vleresim te grupit te katert”, thote Shefija, duke ju referuar percaktimit qe ka bere komisioni i Kukesit ne vitin 2008, si dhe per komisionin epror te Tiranes ne vitin 2009. Ajo shton se i eshte kerkuar te paguaje: “Sot cdo gje eshte bere me lek, jep lek rregullo nje pune, perndryshe vdis ne shtepi ne mjerim”. Edhe i shoqi tregon se i eshte dashur te paguaje per vleresimin e mjekut kompetent, madje sipas tij dispononte dhe dokumente per ta vertetuar kete.

“Jam gati te deshmoj para drejtesise dhe nuk do te resht se kerkuari te drejten per gruan time. Do t’i shkruaj edhe Gjykates se Strasburgut, sepse nuk kam me besim tek administrata shqiptare. Ne fund te fundit po perpiqem per jeten e gruas time, nuk po kerkoj nje gje qe nuk me takon”, thote i shoqi, Safeti, i cili punon mesues dhe me rrogen e vet mban familjen prej 8 personash.
Shefija, e cila rastesisht eshte  nje person me tre veshka, nje dukuri jo aq e rralle qe njeh mjekesia, dergjet e semure ne fshatin e thelle te Ujmishtit ne Kukes, e refuzuar nga komisioni i mjekesor i Tiranes. “Komisioni i Tiranes ma ka mbylle deren, me kane quajtur te afte per pune, ndersa une po vdes nga dita ne dite”, thote Shefija, duke shtuar se te pakten njerezit e familjes, konkretisht femijet e shemres (gruas se burrit), burri dhe vjehrra nuk e kishin braktisur, madje femijet e burrit i therrasin “nene”, duke i dhene dashurine e munguar te femijeve te saj.

Top Channel