Ngjarja e rëndë në Maliq, ja kush janë nënë e bir që humbën jetën nga asfiksia 19/10 14:38
Beppe Incocciati është një ish-futbollist italian i njohur për lojën e tij elegante dhe për karrierën e pasur me ekipe si Milan, Napoli, Atalanta dhe Pisa.
Sot, në moshën 61-vjeçare, ai vazhdon të jetë aktiv si pedagog dhe këshilltar për të rinjtë dhe sportin pranë Ministrisë së Jashtme të Italisë.
Si nisi karriera juaj në futboll?
“Në Fiuggi stërvitesha me të rriturit që në adoleshencë. Çdo ditë bëja disa autobusë për të ndjekur akademinë në Palestrina. Sakrifica të mëdha, por të vlefshme. Në moshën 15-vjeçare më pa Zagatti i Milanit dhe më morën në Milano. Brenda dy vitesh debutova në Serie A.”
Cilat ishin momentet më të paharrueshme në karrierën tuaj?
“Kam luajtur kundër ekipeve si Ajax i Cruijff, kam qenë pjesë e një turneu me Flamengo-n e Leandro-s. Një moment i paharrueshëm ishte kur Van Basten, atëherë te Ajax, më kërkoi fanellën time. Sot jemi miq të ngushtë dhe luajmë golf shpesh.”
Çfarë kujtoni nga koha te Napoli dhe raporti juaj me Diego Maradonën?
“Isha shok skuadre me Diegon. Goli im i parë në Serie A ishte pikërisht kundër Napolit së tij. Pas ndeshjes, e takova në një bar dhe që aty nisi miqësia jonë. Familjet tona ishin shumë të afërta. Ishim të njëjtës shenjë zodiaku – Akrep – dhe kishim një kimi të veçantë.”
Cili është mësimi më i madh që keni marrë nga Maradona?
“Na mësoi dy gjëra: e para, që askush nuk duhet të dorëzohet për shkak të origjinës – ai lindi në varfëri dhe u bë më i miri në botë. E dyta, që droga të shkatërron. Karriera e tij u ndal për shkak të saj. Janë mësime për jetën, jo vetëm për sportin.”
Ju ndihmuat në pajtimin e Maradonës me djalin e tij?
“Po. Diego Junior më kërkoi ndihmë. E solla babain e tij në Fiuggi, në fushën e golfit. I lashë vetëm për një orë – flisnin, qeshnin… ishte shumë prekëse. Maradona ishte një zotëri. Ai zgjodhi ta njihte të birin.”
Cili ishte goli juaj më i bukur?
“Në Budapest, në një ndeshje të Kupës së Kampionëve. Diego më dha një pasim magjik nga mesfusha, pastaj një kombinim perfekt me Carecën dhe përfundova me një gol të mrekullueshëm me të majtën. Flisnim të njëjtën gjuhë futbolli.”
Si e përjetuat rënien e Napolit në sezonin 1990-91?
“Ishte zhgënjyese. Godita traversën dhe shtyllën, Francini gjithashtu. Kishim gjithçka për të kaluar më tej, por paqëndrueshmëria e Diegos dhe tensionet me trajnerin e ndalën ëndrrën tonë.”
Sot jeni i angazhuar në politikë. Cili është ndryshimi me futbollin?
“Në futboll, të gjithë veshin të njëjtën fanellë dhe sulmojnë të njëjtën portë. Në politikë, ndodh që dikush të veshë fanellën tënde dhe të shënojë në portën tënde.”
Çfarë bëni aktualisht jashtë politikës?
“Jap mësim në Universitetin Tor Vergata në Fakultetin e Shkencave Sportive. Ditën tjetër dhashë provime për 40 të rinj. Të shohësh entuziazmin e tyre është një ndjenjë e jashtëzakonshme.”
Është e vërtetë që keni një markë vaji ulliri?
“Po, djali im është agronom dhe u martua me një vajzë që ka një fabrikë vaji. Krijuam një vaj cilësor që quhet Incocciati, me një top futbolli në vend të shkronjës O në logo. Ka aromë golash!”
Çfarë mendoni për futbollin e sotëm?
“Më parë, punonim teknikisht 40-50 minuta përpara çdo seance. Sot kjo është zhdukur. Mungon guximi, kreativiteti, marrëdhënia me topin. Prandaj kemi pasur dy Kupa Bote të humbura dhe rrezikojmë një të tretë. Shoh shumë teori, pak praktikë.”
A do të donit të shihnit një tjetër “Incocciati” në fushë?
“Do të ishte bukur, por koha ka ndryshuar. Futbolli ka nevojë për më shumë mjeshtra, më shumë përgatitje teknike. Nuk mjafton më të jesh thjesht i fortë fizikisht.”
Top Channel
